پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صوفیان از طرفی خود را از پیروان و حتی نایبان ائمه اطهار (علیهم السلام) معرفی می‌کنند و مدعی‌اند که حقیقت دین نزد آن‌هاست و از طرفی همیشه سعی می‌کنند خود را موافق هر مشرب و مسلکی نشان دهند و مدعی‌اند که از مخالفت با هر عقیده‌ای باید اجتناب ورزید. ایشان نام این عقیده را صلح کل گذاشته و مدعی‌اند که با تمام دنیا و با تمام انسان‌ها در صلح کامل هستند و از جنگ و دشمنی با دیگران بیزار هستند و دوری می‌جویند. متصوفه برای اینکه مکتب تصوف را مکتبی انسان دوست و مهربان نشان دهند بر این اعتقاد هستند که به هر شخصی از هر طبقه و مذهب و مشربی باید به دید احترام نگریست و حتی جنگ و نزاع و دشمنی بر سر مسائل دینی را کنار گذشت و با آن‌ها دوستی کرد.

بر اساس همین عقیده است که نورعلی تابنده در سخنانی در مورداحترام گذاشتن به شمر و خدمت به او می‌گوید: «اشتباه نشود که این منزل به‌جای حسینیه است. این منزل شخصی است و این جلسه شعبه‌ای از حسینیه است. من همیشه هرکسی بیاد، العیاذ بالله از شمر گرفته تا امام حسین (علیه السلام)، درب بازه و من خادم هستم. امام حسین (علیه السلام) تشریف بیاره من خادم هستم. شمر هم بیاد براش همین‌قدر خادم هستم که چای براش میارم.» [1] این سخن نورعلی تابنده یعنی نادیده گرفتن مسئله تولی و تبری که یکی از فروعات دین اسلام و بسیار مورد تأکید قرآن و ائمه اطهار (علیهم السلام) است. اگرچه اسلام، دین رحمانیت و رحیمیت است ولی این مسئله نباید باعث شود که مسائل دیگر مانند تولی و تبری که از فروعات دین است و آیات و روایات زیادی از ائمه اطهار (علیهم السلام) که ناظر بر این مسئله است نادیده گرفته شود. این سخن نورعلی تابنده دقیقاً خلاف آیاتی است که بحث تبری از دشمنان اسلام و اهل‌بیت (علیهم السلام) را مطرح می‌کند و وظیفه تبری از دشمنان را وظیفه تمام مسلمان می‌داند.

خداوند متعال در قرآن کریم در حرمت دوستی با دشمنان خدا و اهل‌بیت (علیهم السلام) می‌فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَعَدُوَّکمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیهِمْ بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ کفَرُوا بِمَا جَاءَکمْ مِنَ الْحَقِّ [ممتحنه / 1] ای اهل ایمان! دشمنان من و دشمنان خودتان را دوستان خود مگیرید، شما با آنان اظهار دوستی می‌کنید، درحالی‌که آنان به‌طور یقین به آنچه از حق برای شما آمده کافرند.» همچنین خداوند متعال در قرآن کریم نحوه برخورد یاران و اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را به‌عنوان الگویی برای تمام مسلمانان و مؤمنان معرفی کرده و می‌فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهۚ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُمْ [فتح / 29] محمّد (ص) فرستاده خداست؛ و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربان‌اند.» خداوند در این آیه، شیوهٔ ارتباطات یک مؤمن با بیگانگان و کافران را به‌خوبی تشریح کرده و از لزوم برخورد همراه با شدت و سختی با کافران و از طرف دیگر از برخورد مهربانانه با مسلمانان سخن گفته است.

نورعلی تابنده که خود را ولی خدا بر روی زمین می‌داند، با نادیده گرفتن مسئله تبری در اسلام و نادیده گرفتن آیات قرآن، نه‌تنها از دشمنان خدا و اهل‌بیت (علیهم السلام) بیزاری نجسته، بلکه خود را شخصی مهربان و روشنفکر نشان داده که حاضر است همان‌طور که به امام حسین (علیه السلام) خدمت می‌کند به دشمن وی نیز خدمت کند! سخنان نورعلی تابنده نشان دهنده عمق انحراف در مسلکی است که داعیه‌دار نجات انسان‌ها از جهالت است و مدعی‌اند که انسان‌ها را از ظلمات و تاریکی به نور و حقیقت می‌رسانند ولی حاضر نیستند طبق آیات قرآن، از دشمنان خدا و اهل‌بیت (علیهم السلام) ابراز بیزاری کنند.

پی‌نوشت:
[1]. صفحه شخصی منتسب به فرقه دراویش گنابادی در فضای مجازی، 26 /6/ 1400