ابن قیم، از بزرگان حنابله، مخصوصاً احمد بن حنبل، چیزی جز کراهت برای استمناء نقل نکرده است. او نقل می‌کند که احمد بن حنبل فتوا داده است که جایز است استمناء برای کسی‌که شهوت بر او غلبه کرده و می‌ترسد که به زنا دچار شود، مثل اسیر، مسافر و فقیر (به خاطر ضرورت) وگرنه کراهت دارد.
بدائع الفوائد، ابن قيم، ج4، ص1471.
​مقاله: «احکام و آداب آمیزش و استمناء و ...نزد بعضی‌ها»