متن مقاله
محمد بن عبدالوهاب و وهابی‌های تکفیری، قائل هستند که مشرکین در توحید ربوبی موحد بودند، ولی در توحید الوهی (عبادی) مشرک بودند و مسلمانان امروزی هم در توحید الوهی مشرک هستند؛ چون با واسطه قرار دادن غیر خداوند، عبادت غیر الله را انجام می‌دهند،[1] در حالی‌که با مراجعه به آیات قرآن مشاهده می‌شود، بین معبود مشرکین و معبود مسلمانان تفاوت زیادی است؛ هم مشرکین عرب و هم مسلمانان، اهل عبادت بودند؛ لکن مشرکین، چه کسی را عبادت می‌کردند؟ و مسلمانان چه کسی را عبادت می‌کنند؟ آیا مشرکین همان کسی را عبادت می‌کردند که مسلمانان عبادت می‌کردند یا خیر؟

عقیده مسلمان:
معبود ما، خداوند متعال احد، و واحد است، فرزندی ندارد؛ چنان‌چه خداوند متعال می‌فرماید: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ - اللَّهُ الصَّمَدُ - لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ - وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ.»[سوره اخلاص]
هم‌چنین حضرت هود (علیه‌السلام) می‌فرماید: «يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ.[اعراف/65] اى قوم من! خدا را بپرستيد كه براى شما معبودى جز او نيست.»

عقیده مشرک:
1) معبود مشرک، واحد نیست؛ اصلاً معبود نمی‌تواند واحد و یکتا باشد، باید آلهه متعددی را پرستش و عبادت کرد، چنان‌چه خداوند متعال در آیات متعدد معبود مشرک را بیان می‌کند: «وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ.[انعام/100] (مشرکان) برای خدا، شریکانی از جن قرار دادند.» «وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبادِهِ جُزْءاً.[زخرف/15] و براى او بعضى از بندگان (خدا) را جزئى (چون فرزند و شريك‌) قرار دادند.» «وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالأنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَكَائِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَائِهِمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ.[أَنعام/١٣٦] و مشرکان از زراعت و چهارپایانی که خدا آفریده برای او سهمی قرار دادند، و به گمان بی‌اساس خود گفتند: این سهم خدا، و این سهم بُتان ما؛ (و عقیده داشتند) آن‌چه برای بتانشان باشد، به خدا نمی‌رسد و آن‌چه برای خدا باشد (در صورتی‌که سهم بتان کمبودی داشته باشد) به آن‌ها می‌رسد؛ بد است آن‌چه داوری می‌کنند.»
2) معبود مشرکین فرزندانی دارد، بعضی از فرزندان خدا دختر هستند، بعضی هم پسر هستند؛ چنان‌چه خداوند متعال می‌فرماید: «إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلا شَيْطَانًا مَرِيدًا.[نساء/١١٧-١٢٠] (مشركان‌)، به جاى او، جز بت‌هاى مادينه را (به دعا) نمى‌خوانند، و جز شيطان سركش را نمى‌خوانند.» «أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الأنْثَى- تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى.[نجم/٢١-٢٢] آیا (به پندار شما) ویژه شما پسر و ویژه او دختر است؟! در این صورت این تقسیمی ظالمانه است.» «وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ.[انعام/100] و از روی جهل و بی‌دانشی برای خدا پسران و دخترانی انگاشتند.»
آیا با وجود این اختلاف بزرگ میان عقیده مسلمان و مشرک، می‌توان گفت: مشرک و مسلمان هر دو درباره خداوند یک تصور داشته‌اند؟!! آیا می‌توان گفت مشرک و مسلمان، خدا و معبود یکسانی دارند؟!
این در حالی است که محمد بن عبدالوهاب تکفیری، مسلمانان را مشرک می‌داند.

پی‌نوشت:

[1]. محمّد بن عبد الوهّاب (م 1206)، كشف الشبهات، ص3 تا 5، وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، المملكة العربية السعودية، چاپ اوّل، 1418ق.