البانی می‌نویسد: «زبان عربی سوریه‌ای (لهجه شامی) را آموختم و پس از آن زبان عربی فصیح را آموختم؛ این امر سبب شد تا توانایی شناخت توحید صحیحی که بسیاری از عرب‌هایی که در اطراف من بودند (چه برسد به خانواده و بستگان من)، نسبت به آن توحید صحیح جاهل بودند و جز عده کمی توحید صحیح را نمی‌شناختند، بشناسم.»
سلسلة الاحاديث الصحيحة، البانی، ج7، ص615 و 616.
مقاله: «توهین وهابیت به بزرگان دین»