متن مقاله
وهابیت گروهی گمراه هستند، که با درک غلط از مفاهیم، مسلمانان را تکفیر کرده و باعث انشقاق در جامعه اسلامی شده‌اند، این گروه، همواره در صدد است تا با شبهه پراکنی‌های خود، مسلمانان را از اعتقادات راستین دور کرده و هم‌سو با اندیشه افراطی و تکفیری خود کنند؛ ایشان به واسطه تعریف و تقسیم خاصی که برای توحید بیان کرده‌اند و بسیاری از اعمال مسلمانان را منافی با توحید دانسته و ایشان را مشرک می‌دانند؛ در مقابل، مدعی هستند که مشرکان صدر اسلام موحد بوده و خدا را قبول داشته‌اند و حتی در برخی از موارد، توحیدشان از مسلمانان فعلی هم بالاتر بوده است.
برای نمونه یکی از نویسندگان وهابی در کتابی با عنوان «كيف نفهم التوحيد» که چاپ مدینه بوده و تحت نظر علمای هیئت کبار هم مجوز نشر به آن داده شده است، ادعا کرده که ایمان ابولهب و ابوجهل از گویندگان شهادتین که توسل به پیامبر دارند بالاتر است.
وی در کتاب خود این‌گونه تصریح دارد:
«أبوجهل وأبولهب ومن على دينهم من المشركين، كانوا يؤمنون بالله ويوحدونه في الربوبية خالقاً ورازقاً، محييا ومميتا، ضاراً ونافعاً، لا يشركون به في ذلك شيئاً، عجيب، وغريب، أن يكون أبوجهل وأبولهب، أكثر توحيداً لله وأخلص إيماناً به من هؤلاء المسلمين الذين يقولون لا إله إلا الله محمد رسول الله؟؟، ما هذا يا رجل، كيف تجرؤون على التصريح بمثل هذا الكلام الخطير، الذي هو وأمثاله مما تغالون فيه هو الذي جعلكم أعداء للملايين من المسلمين في العالم؟ فقلت له: ليس هذا عجيبا ولا غريبا، بل هذا هو الواقع الذي ستعرفه وستسلم به (إن شاء الله) عندما تنكشف لك الحقائق جلية.[1] ابوجهل و ابولهب و سایر کسانی از مشرکین که بر دین آنان بودند، به خداوند ایمان داشتند و در ربوبیت و رازق بودن و زنده ساختن و میراندن و سود و ضرر رساندن، او را یکتا و یگانه می‌دانستند و در آن مورد، ذره‌ای به خداوند شرک نمی‌ورزیدند، این بسیار عجیب است که ابوجهل و ابولهب از نظر ایمان و اخلاص، از مسلمان‌هایی که «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله» می‌گویند بالاتر باشند؟ من (محمد احمد باشمیل) به او (کسی‌که این ادعا را عجیب و غریب می‌پندارد) می‌گویم: این عجیب و غریب نیست، بلکه همان حقیقتی است که ان‌شاء‌الله وقتی حقایق آشکار برای تو مشخص می‌گردد، آن را خواهی دانست و خواهی پذیرفت.»
وهابی‌ها با این‌گونه سخنان، نه تنها اهانت به یک میلیارد مسلمان کرده‌اند، بلکه حتی به صحابه نیز اهانت شده است؛ چون ایشان نیز به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) توسل داشته‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. حمد بن أحمد باشميل (متوفاى 1426هـ)، كيف نفهم التوحيد، الجامعة الإسلامية، المدينة المنورة، چاپ دوم، 1406هـ. ص12. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.

نویسنده: علی اکبر لطفی