«سید محمد بن علوی مالکی» می‌نویسد: «ابوهریره از پیامبر خواست که دیگر دچار فراموشی نشود؛ به عبارت دیگر، وی چیزی از پیامبر خدا درخواست کرد که تنها خداوند می‌تواند آن را انجام دهد.»
اگر درخواست ابوهریره از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از موارد درخواست‌های شرک‌آلود باشد، باید به ابوهریره می‌گفتند: چرا از من درخواست می‌کنی، در حالیکه خداوند متعال از من به تو نزدیک‌تر است؟ زیرا آن‌چه برای همگان مشخص است این است که کسی می‌تواند حاجات مردم را مستجاب کند که امور آسمان و زمین به دست او باشد؛ ولی پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نه تنها هیچ مخالفتی با درخواست ابوهریره نکردند، بلکه با دستان خود چیزی را در هوا گرفتند و آن را در عبای ابوهریره قرار دادند و به او فرمودند که عبا را به خود بپیچد و به سینه‌اش بچسباند؛ در نتیجه، این لطفی بود که خداوند به پیامبرش عنایت کرد تا به برکت او حاجات مردم برآورده شود.
مفاهیم یجب أن تصحح، بن علوی مالکی، ص173.
مقاله: «استغاثه به رسول خدا و تایید ایشان، در صحیح بخاری»