پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تا بوده و نبوده بزرگترها به جوانان توصیه می‌کردند که قدر جوانی و نیروی جوانی را بدانند ولی حالا که وقت اعتماد و اطمینان به جوانان و واگذاری کارها به جوانان شده، برخی ساز مخالفت و عدم کارایی جوانان را می‌زنند و از واگذاری قدرت و سپردن کارهای بزرگ به جوانان سر باز می‌زنند. شاید بتوان گفت بعد از گذشت سالها از شروع انقلاب اسلامی اولین شخصیتی که به جوانان در این مورد اعتماد کرد و به فکر جوانگرایی در تمام عرصه‌های کشور افتاد مقام معظم رهبری بود.

مقام معظم رهبری به خوبی متوجه خستگی و عدم نشاط و پویایی و بعضاً ناامیدی برخی از مسئولین شدند، از این‌رو بارها مسئولین دولتی را توصیه و سفارش به جوان‌گرایی در تمام زمینه‌ها کردند ولی این مسئله آن‌چنان به مذاق سیاسیون پیر و فرتوت دولتی خوش نیامد و چندان نیز به آن توجه نشد. درنتیجه مقام معظم رهبری تمرکز خود را بر روی این قرار دادند که این کار توسط مردم و به خواست خود مردم انجام بگیرد لذا موضوع دولت جوان انقلابی را مطرح کردند. اما بازهم برخی مدیران و مسئولینی که سال‌های متمادی از عمر ایشان با تکیه بر صندلی ریاست گذشته است و کارنامه آن‌ها نشان از ناکارآمدی آنان دارد این شائبه را ایجاد کردند که کشورداری کار بچه‌ها نیست و نمی‌توان مدیریت کشور را به جوانی ناپخته و بی‌تجربه سپرد.

مقام معظم رهبری در مقابل این جبهه‌ گیری‌ها به تشریح منظور و مقصود خود از دولت جوان انقلابی پرداختند و فرمودند: ««من البتّه -همچنان که قبلاً هم در سال گذشته تأکید کردم و مکرّر هم گفته‌ام- به دولت جوان و حزب‌اللهی معتقدم و به آن امیدوارم و البتّه دولت جوان صرفاً به معنای این نیست که باید یک رئیس دولت جوان، آن‌هم مثلاً جوان به معنای ۳۲ ساله داشته باشد؛ نه، دولت جوان، [یعنی] یک دولت سرِ پا و بانشاط و آماده‌ای که در سنینی باشد که بتواند تلاش کند و کار بکند و خسته و از کارافتاده نباشد؛ منظور این است. بعضی‌ها تا سنین بالا هم به یک معنا جوان‌اند؛ حالا همین شهید عزیزی که شما از او اسم بردید -شهید سلیمانی، و بنده شب و روز به یاد او هستم- شصت و چند سال سنّش بود، ایشان که خیلی جوان نبود؛ اگر دَه سال دیگر هم زنده می‌ماند و بنده زنده می‌ماندم و بنا بود که من مشخص بکنم، او را در همین‌جا نگه می‌داشتم، یعنی کنار نمی‌گذاشتم او را که جوان هم نبود. بنابراین بعضی اوقات افرادی که در سنین جوانی هم نیستند، کارهای جوانانهٔ خوبی را می‌توانند انجام بدهند. به هر حال به نظر من علاج مشکلات کشور، دولت جوان حزب‌اللهی و جوان مؤمن است که می‌تواند کشور را از راه‌های دشوار عبور بدهد». [1]

این بیان مقام معظم رهبری پاسخی بود کامل و جامع به تمام سؤالات و تردیدهایی که از سوی برخی مدیران خسته و ناکارآمد مطرح شده بود. مدیرانی که امیدی به جوانان و استعدادهای داخلی ندارند و چشم آن‌ها همواره به بیرون از کشور دوخته شده بود و کوچک‌ترین ارزشی برای نیروهای جوان داخلی قائل نبودند. چنانچه در برهه‌ای این افراد از لزوم واردکردن مدیران خارجی برای مدیریت در بخش‌های مختلف کشوری سخن به میان آوردند، بدون اینکه حتی نیم نگاهی به توانایی‌ها و قدرت عملکرد نیروهای جوان داخلی داشته باشند. از این‌رو مقام معظم رهبری فرمودند که دولتی باید تشکیل شود که نگاهش به جوانان باشد و اعتقاد راسخ به توانایی مدیریت و انجام کارهای بزرگ توسط جوانان داشته باشد.

مقام معظم رهبری در سخنانی پس از تأکید بر مشارکت بالا در انتخابات، «انتخاب مطلوب و خوب» را مورد تأکید قرار دادند و فرمودند انتخاب مطلوب و خوب باعث می‌شود تا دولتی تشکیل بشود که دارای کفایت باشد، مدیریت لازم را داشته باشد، باایمان باشد، مردمی باشد، لبریز از امید باشد. مسئولین دولتی باید خودشان ناامید نباشند. اگر یک آدم ناامید و افسرده‌ای را ما در رأس یک کاری گذاشتیم، خب پیدا است که این کار پیش نخواهد رفت؛ باید لبریز از امید باشند. معتقد به توانمندی‌های داخلی باشند. آن‌که معتقد است که چه از لحاظ دفاعی، چه از لحاظ سیاسی، چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ تولید و امثال این‌ها کاری در کشور نمی‌شود انجام داد، واقعاً لایق فرمانروایی و حکمرانی بر این مردم نیست؛ بایستی کسانی بر سر کار بیایند که معتقد به مردم باشند، معتقد به جوان‌ها باشند، عقیدهٔ به جوان‌ها داشته باشند، واقعاً عنصر جوان را قدر بدانند». [2]

ما بارها با مدیران خسته و ناکارآمدی مواجه شده‌ایم که دیگر آن پویایی و عملکرد گذشته خود را ندارند لذا نباید فراموش کنیم که آزموده را آزمودن خطاست و اگر در انتخابات پیش رو بازهم فریب جماعت همیشه مسئول و صندلی پرست را بخوریم و از انتخاب دولت جوان غافل شویم نباید انتظار تغییر و کارآمدی این افراد را داشت.

پی‌نوشت:
[1]. مقام معظم رهبری، 28/ 2/ 1399
[2]. مقام معظم رهبری، 21/ 2/ 1400