پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از نظر اسلام، حاکمیت مطلق برای خداوند متعال است و هر حاکم دیگری مشروط است به حاکمیت الله (تبارک‌وتعالی). حتی انسان بر بدن خود هم حاکمیت مطلق ندارد. مثلا انسان نمی‌تواند انگشت خودش را قطع کند بگوید، جسم و جان خودم است. نمی‌تواند خودکشی کند، چون مسئول است در مقابل حاکمیتِ الله تبارک و تعالی.

این‌ها در مسائل فردی بود حال در مسائل اجتماعی نیز چنین است، شخص نمی‌تواند چون شخص داوطلب پسرعمویش هست به وی رای دهد، چون داوطلب سفید پوست است و یا چون سرمایه‌دار است به او رای دهم. اما در انتخابات لیبرال غربی این مسائل جا دارد و شخص هیچ قیدی را نمی‌پذیرد، چون حاکمیت مطلق خود فرد است. در این‌گونه انتخابات فرد هیچ گونه مسئولیتی ندارد، چون شروطی مقابل خود نمی‌بیند، شرط علم، شرط عدالت و شروط دیگر در انتخابات حاکمیت اسلامی را ندارند و هر کسی بیشترین رای را آورد آن شخص حاکم است.

در انتخاب امیرمومنان علی (علیه‌السلام) به عنوان جانشین بعد از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز چنین است. پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نفرمودند چون پسرعمویم خویشاوند من است، جانشینم می‌باشد. بلکه می‌فرماید چون عالم‌تر و عادل‌تر است جانشین من است.[1]

حال در انتخابات ریاست جمهوری بعضا می‌بینیم که صرفا فرد بخاطر حزب و جناح چپ و راست رأی می‌دهد که این کاملا با مبانی اسلامی در تضاد است. فرد اگر دچار خطا شود مسئول است که چرا فرد اصلح را انتخاب نکرده و بر اساس احساسات و هوس به کاندیدای مد نظر رای دهد. کما این‌که دیدیم در سال‌های گذشته، برخی از مردم نتوانستند بر هیجانات خود غلبه کنند و شخصی را انتخاب کردند که ضرر زیادی به نظام و انقلاب اسلامی زده است که بعضا غیرقابل جبران نیز می‌باشد.

پی‌نوشت:

[1]. دانشنامه امام علی (علیه‌السلام)، جمعی از نویسندگان، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ص 755.