شگفت انگیز: پیوند شیعه و نوروز

  • 1400/12/29 - 09:44
بی‌مقدمه اصل مطلب، دو نکته‌ درباره نوروز که شیعیان باید بدانند ولی اغلب، نمی‌دانند! نکته اول: واقعه‌ی غدیر خم در نوروز رخ داد. نکته‌ دوم: نوروز، لقب امیر المؤمنین علی (ع) است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بی‌مقدمه اصل مطلب، دو نکته‌ درباره نوروز که شیعیان باید بدانند ولی اغلب، نمی‌دانند!

نکته اول: واقعه‌ی غدیر خم در نوروز رخ داد

عید غدیر خم در تقویم قمری از 18 الی 20 ذی الحجة رخ داد. با محاسبات نجومی، این روز مصادف با 28-29 اسفند و 1 فرورین سال 11 هجری خورشیدی می‌شود. یعنی 11/1/1 خورشیدی. که می‌توانید از این سایت، این محاسبه را دریابید. چنان‌که علامه شعرانی (رحمة الله علیه) نیز از زیج محمد شاه هندی، تقارن روز عید غدیر و نوروز را به دست آورده بودند.[1] مهم‌تر از همه این که احادیثی از امام جعفر صادق (علیه‌ السلام) روایت شده که فرمودند: «نوروز، همان روزی است که پیامبر (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله) در غدیر خم برای امیرالمومنین (علیه‌ السلام) عهد [بیعت] گرفت و مسلمانان به ولایت ایشان اقرار کردند و خوشا به حال کسی‌که بر این عهد ثابت قدم ماند و وای بر کسی‌که این عهد را شکست. هیچ نوروزی نیست، جز این‌که ما در این روز انتظار فرج را داریم.»[2] 

نکته‌ دوم: نوروز، لقب امیر المؤمنین علی (ع) است.

نوروز در سرزمین‌های شرق فلات ایران (در افغانستان و تاجیکستان و... به صورت نَئوروز خوانده می‌شود. عرب‌‌ها نیز که نام نوروز را شنیده بودند، آن را به صورت نَیروز می‌خواندند. شاذان بن جبرئیل (از علمای شیعه) در کتاب «الفضائل» در حدیثی از پیامبر می‌نویسد: «نوروز، نام علی بن ابی‌طالب در کتب ایرانیان باستان است».[3]

پی‌نوشت:

[1]. ر.ک: مقاله «نوآوری های علمی علامه شعرانی»، مجله معارف، دی 1387، شماره 62. همچنین: محمدرضا شریفی، تقارن تاریخی غدیر خم با نوروز، اصفهان: مرکز غدیرستان کوثر نبی، 1390، ص 12-14.
[2]. «...عن معلى بن خنيس قال: دخلت على الصادق جعفر بن محمد يوم النيروز فقال أتعرف هذا اليوم قلت جعلت فداك هذا يوم تعظمه العجم وتتهادى فيه فقال أبو عبدالله الصادق والبيت العتيق الذي بمكة ما هذا إلا لأمر قديم أفسره لك حتى تفهمه قلت يا سيدي إن علم هذا من عندك أحب إلي من أن يعيش أمواتي وتموت أعدائي فقال يا معلى إن يوم النيروز .... هو اليوم الذي أمر النبي صلى الله عليه واله أصحابه أن يبايعوا عليا بإمرة المؤمنين وهو اليوم الذي وجه النبي صلى الله عليه واله عليا عليه السلام إلى وادي الجن يأخذ عليهم البيعة له وهو اليوم الذي بويع لأمير المؤمنين فيه البيعة الثانية....». «عَنِ الصَّادِقِ (علیه‌السلام)‏ أَنَّ یَوْمَ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَخَذَ فِیهِ النَّبِیُّ ص لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع الْعَهْدَ بِغَدِیرِ خُمٍّ فَأَقَرُّوا لَهُ بِالْوَلَایَةِ فَطُوبَى لِمَنْ ثَبَتَ عَلَیْهَا وَ الْوَیْلُ لِمَنْ نَکَثَهَا...مَا مِنْ یَوْمِ نَوْرُوزٍ إِلَّا نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَج‏».
محمد بن زين الدين‏ ابن أبي جمهور، عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، قم: دار سيد الشهداء للنشر، 1405 ق‏مری، ج 3، ص 41، حدیث 116 و 117. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، بیروت: دار إحياء التراث العربی، 1403 ق‏مری، ج 56، ص 92، ج 37، ص 108.
[3]. مشاهده سند و اسکن از صفحه کتاب: بنگرید.

تولیدی

دیدگاه‌ها

سلام. در برخی احادیث نظر متفاوتی درباره نوروز ابزار شده: https://eilam.blogsky.com/1399/12/29/post-157/

ببینم چطور میخایین حضرت علی رو هم فارس کنیدا

نیازی ب ایرانی کردن امیرالمونین نیست. ایشان عربن ماهم دلداده و خاک پای مطهرش...

یه جا دیگه گفته بودین نوروز روز پرستش یک جن شیطانی توسط زرتشتیان هست! بالاخره نوروز خوبه یا بده؟!

یک چاقو میتونه هم ابزار قتل باشه، هم ابزار پاره کردن طناب و نجات یک نفر. قرار نیست بگیم چاقو خوبه یا بده. بلکه باید دید چه استفاده ای ازش میشه یا هر کس چه نگاهی به چاقو داره. نوروز برای برخی، جشن پرستش اشه وهیشته (یک جن) بوده. برای برخی صرفاً یک مسئله طبیعی (آغاز بهار طبیعت) هست و برای برخی، سالروز شمسی عید غدیر. بستگی داره چجور بهش نگاه بشه

میبینم نفوذی ها به درون ادیان نت هم نفوذ کرده اند نوروز عید اصحاب رس است ربطی به شیعه نداره درود بر شیعه این که مرتب از امثال تو می شنویم مثال چاقورا دیگه کلیشه ای شده لعنت بر اصحاب رس

ما سعی میکنیم مراقب باشیم گرفتار تهمت زدن نشیم. ولی جاهلها و نفوذی‌ها از تهمت زدن لذت میبرند. طبیعتاً باید از قرآن و احادیث اهل بیت بتوانید ثابت کنید که نوروز، عید اصحاب رس هست. یا لااقل دلیل آکادمیک ارائه کنید. وگرنه روشن میشه که یا جاهل هستید یا نفوذی. مثال چاقو، کلیشه ای بشه یا نشه مهم نیست. مهم اینه که درسته! چیز درست اگر کلیشه ای هم بشه باز هم درسته

جاهل ها ونفوذی ها همان هایی هستند که جدیدا زیر نقاب انقلابی بودن وشیعه گری رفتن ودارند افکار.... را گسترش میدن وزیر نظرن اصحاب رس احادیث حضرت علی را بخوان خواهی فهمید

من منتظر متن و سند حدیث بودم. ولی دیدم که خبری نشد. نمیخوام به شما نسبت نفوذی بودن بدم. ولی حداقل، جاهل هستید که بدون داشتن آگاهی، قضاوت میکنید و حکم صادر میکنید ولی توان دفاع از حُکمی که صادر کردید رو ندارید. از این دست تهمتها و بدتر، روزی هزار تا به سمت ما شلیک میشه و چون به جاهل یا نفوذی بودن این افراد، یقین داریم برامون انگیزه بیشتری ایجاد میکنه که محکم تر فعالیت کنیم. به هر حال دعوت میکنیم به جای تهمت زدن، بیشتر مطالعه کنید. یعنی اگر با این رفتار پیروز هم بشید، پیروزی شرفتمندانه ای به دست نیاورید

من نفوذی نیستم من یک انقلابی صد آتشه هستم وطرفدار سایت شما لرم نه ترکم نه عرب در دو كتاب عيون و علل، از حضرت رضا از امام حسين روايت شده است كه فرمود: سه روز پيش از شهادت اميرالمؤمنين، علي مردي از اشراف طائفه تميم به نام «عمرو» نزد آن حضرت آمد و عرض كرد: اي اميرمؤمنان! مرا از اصحاب رسّ خبر ده كه در چه عصري مي‎زيستند و منازل آنها كجا، و پادشاه آنان چه كسي بود، و آيا خدا براي آنها پيامبري فرستاد يا نه؟ و سبب انقراض و هلاكشان چه بوده است؟ من در كتاب خدا، نامي از اصحاب رسّ مي‎نگرم ولي از سرگذشت آنها خبري نشنيده و ندانسته‎ام. حضرت علي فرمود: حديثي را از من پرسيدي كه هيچ كس پيش از تو آن را از من سؤال نكرده است؛ اي برادر تميمي اصحاب رسّ مردمي بودند كه درخت صنوبري را به نام شاه درخت مي‎پرستيدند و آن را «يافث»، پسر نوح در كنار چشمه‎اي كه روشاب مي‎گفتند، كاشته بود، آن چشمه بعد از طوفان نوحبراي آن حضرت جوشيده بود؛ آن مردم را از آن رو اصحاب رسّ نام نهادند كه پيامبر خود را زنده در زمين دفن كردند، و عصر زندگاني آنها بعد از «سليمان بن داود» بوده است. آنان را دوازده قريه (شهر) بر كنار نهري بود، در سرزمين مشرق واقع شده و آن شهر، به نام آن قوم «رسّ» شهرت داشت، در آن روزگار نهري بدان پر آبي، پر بركتي و گوارائي نبود و شهري مانند شهر آنها يافت نمي‎شد، نام هر يك از آن قريه‎ها، مهر، آبان، آذر، دي، بهمن، اسفند، فروردين، ارديبهشت، خرداد، تير، مرداد و شهريور بود. بزرگترين آن شهرها، اسفند بود كه پايتخت و مركز پادشاه آنها بود. پادشاه آنها «نمرود بن كنعان»، فرعون زمان ابراهيم بوده است و آن چشمه و درخت صنوبر نيز در اين شهر قرار داشت. و در هر يك از قريه‎هاي ديگر (يازده شهر) نهال و شكوفه‎اي از آن صنوبر گرفته و نشانيده بودند تا درخت عظيمي بر آمده بود. آن قوم، آب چشمه و جويهاي منشعب از آن را بر خود و چهار پايان حرام كرده بودند و مي‎گفتند: اين ماية حيات و زندگي خدايان ماست و كسي حق ندارد كه حيات خدايان را كم و ناقص نمايد، و اگر كسي از آن مي‎آشاميد او را مي‎كشتند. رسم آنها اين بود كه هر ماه از سال را در يكي از قريه‎ها عيد مي‎گرفتند؛ اهل هر قريه‎ چون عيدشان فرا مي‎رسيد گرد هم جمع مي‎شدند و براي آن درخت قرباني مي‎كردند و از چوب و هيزم آتش مي‎افروختند و قربانيها را در آتش مي‎افكندند و چون بخار و دود آنها به هوا بلند مي‎شد و فضا را پر مي‎كرد، به سجده مي‎افتادند و گريه و زاري مي‎كردند

در این حدیث آمده نوروز سنّت ابداعی اصحاب رس است. حتی از نوروز هم حرفی گفته نشده. اگر هم آمده که اصحاب رس در فروردین جشن میگرفتند این به معنی نوروز نیست. خواسته های خودتان را به حدیث تحمیل نکنید. شیعیان حتی در عصر زندگی اهل بیت، نوروز را جشن میگرفتند و حتی برای اهل بیت هدیه می‌بردند.

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.