دمیجی در اثبات وجوب امامت، در ابتدا به آیه 59 سوره نساء، (آیه اولی الامر)، 48 و 49 سوره مائده، و 25 سوره حدید استدلال کرده و پس از آن نگاشته است که: هم‌چنین از ادله قرآنی (در وجوب امامت) تمام آیات حدود و قصاص و امثال آن‌ها که لازم است، به‌وسیله امام اجرا شوند و آیات وجوب امر به معروف و نهی از منکر است.
الامامه العظمی عند اهل السنه والجماعه، دمیجی، ص47 - 49.
مقاله: «عظمت و کثرت آیات امامت»