مردم در سخنانی که پیرامون ابن تیمیه گفته‌اند، چند دسته شده‌اند. گروهی او را به مجسمه (کسانی‌که خدا را جسم می‌دانند) می‌خوانند، و برخی دیگر او را به کفر و شرک نسبت می‌دهند و بعضی دیگر به دلیل سخنان باطل و ناروایی که درباره‌ی حضرت علی (علیه‌السلام) گفته است، او را به زندیق و منافق متهم ساخته‌اند؛ او درباره‌ی حضرت امیر گفته که علی (علیه‌السلام) در هفده مورد اشتباه کرده و در این موارد، با فرموده‌ی صریح قرآن مخالفت کرده است، ازجمله، عده‌ی زن را در وفات شوهرش، یکی از دو زمان طولانی قرار داده است، و یا علی (علیه‌السلام) هر کجا رو آورد، با شکست روبرو شد و چندین بار قصد به خلافت رسیدن داشت، ولی به آن دست نیافت؛ او برای رسیدن به پست ریاست جنگید، نه برای دین و دیانت؛ او اهل ریاست بود و عثمان علاقمند به مال و ثروت و دارایی؛ ابوبکر در سن پیری اسلام آورد و می‌دانست چه بگوید، ولی علی (علیه‌السلام) در کودکی مسلمان شد، برخی گفته‌اند که اسلام آوردن کودک صحیح نیست، در ماجرای خواستگاری علی (علیه‌السلام) از دختر ابوجهل، علی(علیه‌السلام) تا دم مرگ، مدح و ستایش آن زن را فراموش نکرد...
الدرر الکامنه، ابن حجر عسقلانی، ج1 ص155.
مقاله: «دیدگاه اهل سنت در مورد ابن تیمیه؛ شیخ الاسلام یا کافر، منافق، زندیق و مجسمه؟!»