پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اگر از یک مسلمانان اهل‌سنت پرسیده شود که آیا به یزید، قاتل حضرت سید الشهداء احترام می گذارد یا خیر؟ جواب او قطعا خیر است. اگر همین پرسش از یک مسلمانان شیعی نیز پرسیده شود، پاسخ همان است که ذکر شد. اگر خود می‌پرسیم مگر در میان مسلمین، کسی وجود دارد که در فکر تطهیر یزید بن معاویه و دفاع از او باشد؟ پاسخ: بله! ابن‌تیمیه به عنوان یک عالم به ظاهر مسلمان، همین رویه را در پیش گرفته و در صدد تطهیر شخصیت یزید است. او مدعی است زمانی که خبر شهادت امام حسین (ع) به یزید داده شد، یزید ضمن اظهار ناراحتی، برای او مراسم گریه برپا کرد![1]
بدون شک دیدگاه ابن‌تیمیه نه تنها با خوانش شیعی بلکه با قرائت علمای اهل‌سنت نیز در تقابل است. طبری که به عنوان یکی از متفکرین برتر اهل‌سنت به حساب می‌آید در این‌باره نقل می‌کند: «زمانی که سر مبارک امام حسین (ع) برای یزید فرستاده شد، ابتدائ او خوشحال شد و جایگاه بن زیاد را تحسین کرد اما پس از اندکی از کشتن امام حسین (ع) پشیمان شد».[2] همچنین ابن‌اثیر و سیوطی می‌نویسند: «زمانی که سر امام حسین (ع) به یزید رسید، او به عبیدالله جوائزی داد و از این کار خوشحال شد. پس از اندکی به او خبر رسید که مردم به این خاطر او را مورد لعن قرار داده‌اند، و در نهایت از کشتن امام حسین (ع) پشیمان شد».[3]
چگونه کسی همچون ابن‌تیمیه به خود اینگونه جرئت می‌دهد که با اسناد موثق تاریخی مخالفت کند و آن‌ها را نادیده بیانگارد؟

پی‌نوشت:

[1] ابن‌تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، مجموع الفتاوی، تحقیق: عبدالرحمن بن حمد بن قاسم، مدینه، مجمع ملک فهد لطباعه المصحف الشریف، 1416 ه، ج 4، ص 486.
[2] طبری، محمد، تاریخ الرسل و الملوک، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387 ق، ج 5، ص 506.
​[3] سیوطی، عبدالرحمن، تاریخ الخلفاء، محقق: حمدی الدمرداش، بی‌جا، مکتبه نزار مصطفی الباز، چاپ اول، 1425 ه، ص 158. ابن‌اثیر، علی، الکامل فی التاریخ، تحقیق: عمر عبدالسلام تدمری، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ اول، 1417 ه، ج 3، ص 190.