ابن ابی‌حاتم از عبیده سلمانی نقل می‌کند که گفت: عیینه بن حصین و اقرع بن حابس نزد ابوبکر آمدند و گفتند ای خلیفه، زمینی شوره‌‌زار نزد ماست و محصول نمی‌دهد، اگر صلاح می‌دانی آن را به ما ببخش تا در آن کشت کنیم، شاید خدا در آن برکت قرار دهد. ابوبکر نیز آن زمین را به دو نفر داد و قباله‌ی آن را نوشت و گواه بر آن گرفت و به آن‌ها داد. آن دو نفر نزد عمر بن خطاب رفتند تا گواهی دهد، و زمانی که قباله را برایش خواندند، از دست ایشان گرفت و با بی‌احترامی آن را پاره کرد و از بین برد، آن دو نفر نیز به بدگویی عمر بن خطاب پرداختند.
آن دو نفر نزد ابوبکر، خلیفه مسلمین، رفتند و گفتند آیا تو خلیفه‌ای، یا عمر بن خطاب؟ ابوبکر در جواب به ایشان گفت: البته ایشان است و اگر می‌خواست می‌توانست خلیفه شود.
کنزالعمال، متقی هندی، ج3، ص914.
مقاله: «رفتار عمر در زمان خلافت ابوبکر»