ابن‌کثیر از قول ابن‌اسحاق نقل می‌کند پس از آن‌که رسول خدا از کار صلح و تقسیم غنایم خیبر فارغ شد، زنی از یهودیان که زن سلام بن مشکم و دختر حارث بود، گوسفندی را کشته و بریان کرد و آن را با زهر مسموم کرده، به عنوان هدیه برای رسول خدا و مسلمانان آورد و چون شنیده بود که پیغمبر اسلام کتف گوسفند را بیش از جاهای دیگر دوست می دارد زهر بیشتری در کتف ریخته بود. رسول خدا و مسلمانان دست دراز کرده و پیغمبر و بشر بن براء بن معرور پیش از دیگران لقمه ای از آن در دهان گذاردند، بشر بن براء بن معرور لقمه خود را از گلو فرو داد، ولی پیغمبر آن را از دهان بیرون انداخته فرمود: استخوان این گوشت به من خبر داد که زهرآلود است؛ از این‌رو مسلمانان دیگر از آن نخوردند، ولی بشر که لقمه‌ای از آن خورده بود، مسموم شد و در اثر همان زهر از دنیا رفت و چون آن زن را طلبیدند و جریان را از او پرسیدند، صریحاً اعتراف کرد که آن را مسموم ساخته است. رسول خدا از او پرسید: برای چه این کار را کردی؟ گفت: تو خود می‌دانی با قوم و قبیله من چه کردی، از این‌رو من این کار را کردم و با خود گفتم: اگر این مرد پادشاه است و قصد کشورگشایی دارد که بدین وسیله از دستش آسوده خواهیم شد و اگر پیغمبر است که از مسموم بودن آن باخبر خواهد شد! رسول خدا از آن زن درگذشت.
البدایه و النهایه، ابن‌کثیر، ج6، ص330و331.
مقاله: «داستان اهدای گوسفند بریان مسموم برای پیامبر، در جنگ خیبر»