ابن تیمیه، روایتی از سنن نسائی نقل می‌کند و گفته حدیث صحیح است، اما جمله آخر آن، از پیامبر نیست؛ زیرا اگر بپذیرد هر بدعتی، گمراهی است و هر گمراهی در آتش است، تأیید کرده برخی از بزرگان مذهبش اهل جهنمند و به جهت لازمه حدیث، قسمت آخر را منکر شده است.
عبدالله بسام، از مفتیان وهابی، وقتی دیده، ابن تیمیه قسمتی از حدیث را نپذیرفته، در کتابش آورده است: قسمت اول حدیث در صحیح مسلم است، اما قسمت زیادی که در سنن نسائی آمده، سندش مشکل دارد، و در سند آن، «جعفر بن محمد»، (امام صادق) وجود دارد که ضعیف است و به این خاطر، ابن تیمیه این قسمت روایت را نپذیرفته است.
این نکته نشان از نسبت این وهابی با اهل بیت و امام صادق (علیه‌السلام) دارد؛ در اینجا وقتی خواسته، مشکل حدیث را پیدا کند و توجیهی را بر علت نپذیرفتن قسمتی از حدیث، توسط ابن تیمیه بیان کند، هیچ مشکلی ندیده، غیر از اینکه بگوید امام صادق (علیه‌السلام) ضعیف است و این نشان‌دهنده مکنونات قلبی او در مورد اهل بیت است.
توضيح الأحكام من بلوغ المرام، عبدالله بسام، ج2، ص575.
مقاله: «ادعای محبت اهل بیت»