پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کانال‌های تبلیغی بهائیت، در این روزها پیوسته گزارشی‌هایی از برگزاری مراسمات مختلف در نقاط مختلف جهان به مناسبت سالگرد تولد علی‌محمد باب (پیشوای بابیت و بهائیت) منتشر می‌کنند. از برگزاری جشن‌ها و مراسمات گرفته تا تولید آثار هنری، صنایع دستی و نمایش فیلم و...، به عنوان ابزار استفاده‌ی تبلیغی بهائیت در این ایام به کار گرفته می‌شوند.
کانال‌های بهائی همچنین، از تدارک برنامه‌های ویژه‌ی تبلیغی برای کودکان، به بهانه‌ی دویستمین سالگرد تولد باب پرده برداشته و در یکی از گزارشات خود می‌نویسد: «در یکی از محله‌های ونکوور، تعداد جلسات دعا و برنامه‌های آموزشی برای کودکان و جوانان در ماه‌های اخیر افزایش یافته است... بسیاری از این مناطق، مدارس تابستانه‌ی ویژه‌ای برگزار کرده‌اند که به‌طور خاص بر زندگی و آموزه‌های حضرت باب تمرکز داشتند».
تشکیلات بهائیت همچنین با هدف تشویق و ترغیب سایر بهائیان برای برگزاری جشن و بزرگداشت تولد علی‌محمد باب، خبر از برنامه‌ریزی برای پخش زنده‌ی این برنامه‌ها به صورت اینترنتی می‌دهد.[1]

اما در ادامه ذکر نکاتی را لازم می‌دانیم:
اولاً: مقصود از شور جهانی برای بزرگداشت علی‌محمد باب چیست؟! مگر نه انسان‌ها در مواجه با شخصیتی چون علی‌محمد باب به سه دسته‌ی اکثریت بی‌اطلاع، اقلیّت دانا و بهائیان ناآگاه و یا متعصب تقسیم می‌شوند؟! پس با خروج دسته‌ی اول که دیگر واژه‌ی شور جهانی معنا نمی‌دهد؛ دسته‌ی دوم هم که با شخصیت خون‌خوار و نااستوار علی‌محمد باب در ادعاهایش آشنا هستند و لذا بزرگداشت برایشان معنا ندارد؛ تنها دسته‌ی سوم می‌ماند که آن‌ها هم جدای از ناآگاهیشان و یا تعصب‌شان نسبت به شخصیت باب، آنقدر تعدادشان در دنیا ناچیز است که دیگر نمی‌توان واژه‌ی شور جهانی را برایشان بکار برد.
ثانیاً: حتی همان اقلّیت ناآگاه بهائی هم که خود را صلح‌طلب معرفی می‌کنند، آیا نمی‌دانند با بزرگداشت شخصیتی همچون علی‌محمد باب به نوعی طرفدار تفکرات خشن، تروریستی و بربریت او به حساب می‌آیند؟!همان‌گونه که ستایندگان اشخاصی نظیر هیتلر و یا گروه‌هایی نظیر داعش و بوکوحرام نیز به نوعی در خشونت‌طلبی آنان شریک هستند؟ چرا که مگر نه علی‌محمد باب برای انسان‌های روی زمین، تنها دو راه باقی گذاشته بود؛ یا اینکه به مسلک باطل او در آیند و یا نابود شوند؟! همچنان که در کتاب بیان او می‌خوانیم: «بر هر صاحب اقتداری ثابت بوده و هست مِن عندالله بر این که نگذارد در أرض (زمین)، غیرمؤمن به بیان را».[2]
ثالثاً: تشکیلات بهائیت که بر خلاف کنوانسیون‌های بین المللی، علاقه‌ی بسیاری برای فریب و تغییر عقاید کودکان و دعوت آنان به فرقه‌ی بهائیت دارد، به بهانه‌ی دویستمین سالگرد باب قصد دارد از نااستواری باب برای کودکان بگوید [3] یا از فرمان او به نسل‌کشی دگراندیشان؟! یا هم با استفاده از حربه‌ی تبلیغی بهائیت قصد دارد تا با تحریف واقعیت، علی‌محمد باب را شخصیتی مظلوم و در عین حال، استوار در ادعاهای دروغینش، به عنوان الگویی کم‌نظیر جلوه دهد؟!
در هر صورت، امروزه تشکیلات بهائیت در سالگرد تولد جناب باب، با تحریف تفکرات و واقعیت او، برنامه‌ی تبلیغ تبشیری و تهاجمی خود را با جدّیت به پیش می‌برد!

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از کانال‌های وابسته به تشکیلات بهائیت، عنوان پیام: تدارکات برای برگزاری جشن‌ها دویستمین سال تولد باب: قاره آمریکا.
[2]. علی‌محمد شیرازی، بیان فارسی، بی‌جا: نسخه‌ی 1330، ص 262.
[3]. شرح توبه‌ی باب، معروف به ابلاغیه‌ی الف: فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، صص 182-179.