کتاب مقدس در موارد متعدد از اضطراب و ترس حضرت عیسی و حواریون او سخن می‌گوید. به عنوان مثال، عیسی از مرگ خود مضطرب است: «اکنون جان من مضطرب است چه بگویم؟»[1]، چون «عیسی این را گفت در روح ( از جهت روحی) مضطرب شد و شهادت داده گفت آمین آمین به شما می‌گویم که یکی از شما مرا تسلیم خواهد کرد.»[2] در شب دستگیری عیسی از ترس مشرف به مرگ می‌شود. «او پطرس و دو پسر زبدی را برداشته بی‌نهایت غمگین و دردناک شد.پس بدیشان گفت نفس من از غایت الم مشرف به موت شده است.»[3]
عیسی بر روی صلیب از خدا شکایت می‌کند. «و نزدیک ساعت نهم عیسی به آواز بلند صدا زد: الهی الهی مرا چرا ترک کردی.»[4]
حواریون از عیسی می‌ترسند و مضطرب می‌شوند. «چون شاگردان او را بر دریا خرامان دیدند مضطرب شده گفتند که خیالی است و از ترس فریاد بر آوردند...»[5] در شب دستگیری حضرت عیسی، حواریون از ترس او را تنها گذاشته و فرار کردند. «آنگاه همه او را واگذارده بگریختند و یک جوانی با چادری بر بدن برهنه خود پیچیده از عقب او روانه شد، چون جوانان او را گرفتند چادر را گذارده برهنه از دست ایشان گریخت.»[6] حتی پطرس، بزرگ حواریون، از ترس سه بار حضرت عیسی را انکار کرد.[7]

پی‌نوشت:

[1]. یوحنا12: 27
[2]. یوحنا13: 21
[3]. متی 26: 38-37
[4]. متی 27: 46
[5]. متی14: 26-27
[6]. مرقس 14: 50-52
[7]. متی26:  69-74