پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مسائلی که با اتباع احمد بصری(یمانی دروغین) مواجهه هستیم، برداشت سطحی از روایات بدون در نظر گرفتن اصول و مبانی است. در صحبت با یکی از اتباع احمد بصری، او گفت: چگونه روایات را منکر می‌شوید و حال آن‌که روایت داریم: «عن أبي عبد الله ع قال: لا تكذبوا الحديث إذا أتاكم به مرجئي ولا قدري ولا حروري ينسبه إلينا فانكم لا تدرون لعله شئ من الحق فيكذب الله فوق عرشه. [1] احادیث را تکذیب نکنید حتی اگر مرجعی یا قدری یا حروری آن را به ما نسبت دهد؛ زیرا شما نمی‌دانید، شاید که در آن چیزی از حق باشد و شما با این کارتان خداوند را بر فوق عرشش تکذیب می‌کنید.» سپس گفت: «شما کاری جز انکار ثقلین به‌وسیله‌ی بدعتی که علمای دین (به نام علم رجال) وارد کرده‌اند،  ندارید.»

جواب دادم: ما یک سری روایات داریم که در آن تصریح شده است بر دروغ بستن مخالفین به اهلبیت (علیهم‌السلام) پس قطعا بعضی از روایات، جعلی و دروغ است. یعنی به اهل بیت نسبت دروغ داده اند. بر فرض صحت روایت، این روایت به این معنی نیست که هر چیزی به امام معصوم نسبت داده شده را ما بپذیریم. بلکه یعنی اگر قطعیت صدور روایت از معصوم برایمان ثابت شد، به فرض فاسد بودن راوی آن حدیث را انکار نکنیم. 

گفت: «بله دست به هر توجیهی می‌زنید تا ثقلین را رد کنید.»

گفتم: «اگر احمدالحسن هم همین حرف مرا بزند قبول می‌کنید؟ تصویری کتاب احمد بصری که در خصوصی برای شما فرستادم را ببینید.»

پی‌نوشت:

[1]. علل الشرائع، شیخ صدوق، منشورات المكتبة الحيدرية ومطبعتها، نجف، ج2، ص395.