عینی، شارح بخاری نیز ذیل عبارت مورد بحث، از سخن عمر بن خطاب (توهین او به پیامبر در کنار بستر پیامبر) چنین استفاده‌ای نکرده، فلذا می‌گوید: «عباراتی که در حضور پیامبر گفته شد، بی‌ادبی و سخنان ناپسندی بود که از آن‌ها سر زده، این جسارت و فحشی بود که از سوی گوینده‌اش، به‌کار برده شد.»
«هذه العبارات کلّها فیها ترک الادب و الذّکر بما لایلیق بحقّ النّبی و لقد أفحش من أتی بهذه العبارت.»
عمده القاری... ، عینی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، ج14، ص298.
مقاله: «فحش به پیامبر، نه نسبت هذیان»