پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبلّغ بهائی و یک پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت، یکی از تناقضات شعار تساوی حقوق زن و مرد در این فرقه را مورد بررسی قرار دادند.
مبلّغ بهائی: پیشوایان ما جنس زن با مرد را مساوی دانسته و رشد عالم انسانی را بر رعایت مساوات میان زن و مرد متوقف دانسته‌اند؛ همچنان که عبدالبهاء گفته است: «از جمله تعاليم حضرت بهاءالله وحدت نساء و رجالست كه عالم انسانی را دو بال است، یک بال رجال (مردان) و یک بال نساء (زنان) تا دو بال متساوی نگردد مرغ پرواز ننمايد اگر یک بال ضعيف باشد پرواز ممكن نيست تا عالم نساء متساوی با عالم رجال در تحصيل فضائل و كمالات نشود، فلاح و نجاح چنانكه بايد و شايد ممتنع و محال».[1]
پژوهشگر: اگر واقعاً پیشوایان بهائی به مساوات زن و مرد باور داشتند، پس چرا احکامی در تضاد با شعارهایشان وضع کرده‌اند؟!
مبلّغ بهائی: منظورتان چه حکمی است؟!
پژوهشگر: به عنوان مثال چرا پیشوایان بهائی حق مالکیت اموال بخشیده شده به زن میّت را از او سلب کرده‌اند: «هر آنچه زوج (شوهر) به نام زوجه‌اش (زنش) خريده باشد بايد جزء ما یملک زوج (دارایی شوهر) محسوب و بين ورّاث قسمت شود مگر البسه مستعمله (لباس‌هایی که می‌پوشیده) و جواهرات و غير آن كه به اثبات معلوم شده باشد كه زوج به زوجه بخشيده است».[2]
بنابراین چگونه پیشوایان بهائی خود را داعیه‌دار دفاع از حقوق زنان معرفی نمودند، در حالی که در حکمی ستمگرانه، دستور به مصادره‌ی اموال بخشیده شده به او در زمان حیات میّت را داده‌اند؟!

پی‌نوشت:
[1]. عباس افندی، مکاتیب، مصر: فرج‌الله زکی الکردی، 1921 م، چاپ اول، ج 3، ص 107.
[2]. حسینعلی نوری، اقدس (رساله‌ی سؤال و جواب)، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 93.