پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یک پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت در گفت و گو با یک مبلّغ بهائی، حکم ارث در بهائیت را به عنوان نمونه‌ای از شعارهای دروغین بهائیت مورد بررسی قرار دادند.
مبلّغ بهائی: ما به برابری و برادری تمام انسان‌ها و لزوم حفظ حقوق‌شان باور داریم؛ چرا که پیشوای ما عبدالبهاء، یکی از تعالیم آیین بهائی را این‌گونه تبیین کرده است: «سادساً (: ششم) مساوات (: برابری) بين بشر است و اخوت تام (: برادری تمام). عدل چنين اقتضا می‌نمايد كه حقوق نوع انسانی جميعاً محفوظ و مصون ماند و حقوق عمومی يكسان باشد و اين از لوازم ذاتيه‌ی هيئت اجتماعيه است».[1]
پژوهشگر: شما چطور می‌توانید از باور به تساوی و برابری تمام انسان‌ها سخن بگویید، در حالی که پیامبرخوانده‌ی شما غیربهائیان را سنگ‌ریزه و پست دانسته است: «أحبائی هم لئالی الأمر و من دونهم حصاة الأرض... و واحد مِن هؤلاء عندالله خيرٌ مِن ألف ألف نفس من دُونهم [2]؛ دوستداران من مرواريد و غير ايشان سنگ‌ريزه‌های زمين‌اند... و هركدام از اين (بهاييان) نزد خدا بهتر از هزار هزار نفر از غير آن‌ها هستند».
مبلّغ بهائی: خُب این از لحاظ مقامات معنویه وگرنه ما در عمل به برابری و مساوات کامل میان تمامی انسان‌ها با صرف‌نظر از نژاد و عقیده‌شان ملتزم هستیم؛ چرا که به فرموده‌ی عبدالبهاء، هر تعصبی منشعب از جهل است.[3]
پژوهشگر: بلاخره قبول کردید که در قلب به تساوی و برابری انسان‌ها باور ندارید. اما بر خلاف ادعای شما، پیشوایان بهائیت حتی در عمل هم به برابری و لزوم رعایت حقوق انسان‌ها پایبند نبوده‌اند.
مبلّغ بهائی: آیا می‌توانید برای اثبات ادعای خود، مثالی ارائه دهید.
پژوهشگر: بله، مثلاً در حکم تقسیم ارث ملاحظه کنید؛ پیشوایان بهائیت در حالی که شعار تساوی و رعایت حقوق نوع بشر سر می‌دادند، بستگان غیربهائی را از ارث بردن از میّت بهائی محروم کرده‌اند.[4]

پی‌نوشت:
[1]. عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 30.
[2]. اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 353.
[3]. «اين قرن، قرن ترقّيات است. اين تعصبات سزاوار نيست. اين‌ها منبعث از جهل است»: عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 25.
[4]. حسینعلی نوری، اقدس (رساله سؤال و جواب)، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 93.