ابن تیمیه در اهانتی تمام دوران خلافت امیرمؤمنان (علیه السّلام) را بدترین دوران‌ها دانسته و تعبیرات زشتی را نسبت به آن به کار می‌برد: «به خوبی روشن است که دوران خلفای سه‌گانه از روی مصلحت و لطف الهی دوران بزرگ‌ترین الطاف و مصلحت‌های خداوند بود؛ در حالی که دوران خلافت علی (علیه السّلام) زمان جنگ‌ها، کشتارها، فتنه‌ها و تفرقه‌ها بود.»
«وَمِنَ الْمَعْلُومِ بِالضَّرُورَةِ أَنَّ حَالَ اللُّطْفِ وَالْمَصْلَحَةِ الَّتِي كَانَ الْمُؤْمِنُونَ فِيهَا زَمَنَ الْخُلَفَاءِ الثَّلَاثَةِ أَعْظَمَ مِنَ اللُّطْفِ وَالْمَصْلَحَةِ الَّذِي كَانَ [فِي خِلَافَةِ عَلِيٍّ] زَمَنَ الْقِتَالِ وَالْفِتْنَةِ وَالِافْتِرَاقِ»
منهاج السنة النبویة، ابن تیمیه، مؤسسه قرطبه، ج 3، ص 379
مقاله: «اعتبار حدیث غدیر نزد وهابیت»
این عکس برای «زیر سؤال بردن دوران خلافت امیرمؤمنان توسط ابن‌تیمیه» می‌توان مورد استفاده قرار بگیرد.