یکی از مهم‌ترین عقایدی که سبب پویایی و تحرک در جامعه اسلامی می‌شود، مهدویت است. عقیده به مهدی(علیه‌السلام)، عقیده‌ای است که مورد اتفاق شیعه و سنی می‌باشد. بدون شک کسی از مسلمانان وجود ندارد که به مهدویت معتقد نباشد؛ ابن‌تیمیه و به تبع وی وهابیان ضمن این‌که معتقد به مهدی هستند اما در آن اشکالات و شبهاتی وارد کرده‌اند. 
ابن‌تیمیه پس از این‌که احادیث مهدوی را منقول از بزرگان، حافظان، محققان احادیث نبوی می‌داند، در کتاب مشهور خود "منهاج السنه" در باب احادیث مهدی، ظهور و قیام عادلانه آن حضرت می‌نویسد: «احادیثی که با آن‌ها‌ بر خروج مهدی احتجاج می‌شود، روایات صحیحی هستند.»
افزون بر پذیرش عقیده مهدویت از سوی ابن‌تیمیه، وی به رد کسانی پرداخته است که نوک پیکان حمله خود را به عقیده مهدویت نشانه گرفته‌اند و در دفاع از عقیده مهدویت، در مقابل کسانی‌که با استناد به حدیث "حضرت عیسی بن مریم، مهدی است" می‌گوید: «این حدیث ضعیف است و راوی این روایت شخص ضعیفی است.»
«وَهَذِهِ الْأَحَادِيثُ غَلِطَ فِيهَا طَوَائِفُ: طَائِفَةٌ أَنْكَرُوهَا، وَاحْتَجُّوا بِحَدِيثِ ابْنِ مَاجَهْ أَنَّ النَّبِيَّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَالَ: " لَا مَهْدِيَّ إِلَّا عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ "، وَهَذَا الْحَدِيثُ ضَعِيفٌ، وَقَدِ اعْتَمَدَ أَبُو مُحَمَّدِ بْنُ الْوَلِيدِ الْبَغْدَادِيُّ وَغَيْرُهُ عَلَيْهِ وَلَيْسَ مِمَّا يُعْتَمَدُ عَلَيْهِ، وَرَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ عَنْ يُونُسَ عَنِ الشَّافِعِيِّ، وَالشَّافِعِيُّ رَوَاهُ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ الْيَمَنِ، يُقَالُ لَهُ: مُحَمَّدُ بْنُ خَالِدٍ الْجَنَدِيُّ، وَهُوَ مِمَّنْ لَا يُحْتَجُّ بِهِ. وَلَيْسَ هَذَا فِي مُسْنَدِ الشَّافِعِيِّ، وَقَدْ قِيلَ: إِنَّ الشَّافِعِيَّ لَمْ يَسْمَعْهُ مِنَ الْجَنَدِيِّ، وَأَنَّ يُونُسَ لَمْ يَسْمَعْهُ مِنَ الشَّافِعِيِّ»
ابن‌تیمیه، احمد، منهاج السنه النبویه، محقق: محمد رشاد سالم، موسسه قرطبه، 1406ق، ج 8، ص 256
مقاله: «مهدویت و رویکرد ابن‌تیمیه به آن»
این عکس برای «پذیرش عقیده مهدویت از سوی ابن‌تیمیه» می‌توان مورد استفاده قرار بگیرد.