یکی از مهم‌ترین عقایدی که سبب پویایی و تحرک در جامعه اسلامی می‌شود، مهدویت است. عقیده به مهدی (علیه‌السلام)، عقیده‌ای است که مورد اتفاق شیعه و سنی است. بدون شک کسی از مسلمانان وجود ندارد که به مهدویت معتقد نباشد؛ ابن‌تیمیه و به تبع وی وهابیان ضمن این‌که معتقد به مهدی هستند اما در آن اشکالات و شبهاتی وارد کرده‌اند.
به عنوان نمونه ابن‌تیمیه پس از این‌که احادیث مهدوی را منقول از بزرگان، حافظان، محققان احادیث نبوی می‌داند، در کتاب مشهور خود "منهاج السنه" در باب احادیث مهدی، ظهور و قیام عادلانه آن حضرت می‌نویسد: «احادیثی که با آنها‌ بر خروج مهدی احتجاج می‌شود، روایات صحیحی هستند».
افزون بر پذیرش عقیده مهدویت از سوی ابن‌تیمیه، وی به رد کسانی پرداخته است که نوک پیکان حمله خود را به عقیده مهدویت نشانه گرفته‌اند و در دفاع از عقیده مهدویت، در مقابل کسانی که با استناد به حدیث "حضرت عیسی بن مریم، مهدی است" می‌گوید: «این حدیث ضعیف است»
«وَالْحَدِيثُ الَّذِي فِيهِ: " «لَا مَهْدِيَّ إِلَّا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ» " رَوَاهُ ابْنُ مَاجَهْ وَهُوَ حَدِيثٌ ضَعِيفٌ رَوَاهُ»
ابن‌تیمیه، احمد، منهاج السنه النبویه، محقق: محمد رشاد سالم، موسسه قرطبه، 1406ق؛ ج4، ص101 و 102
مقاله: «مهدویت و رویکرد ابن‌تیمیه به آن»
این عکس برای « پذیرش عقیده مهدویت از سوی ابن‌تیمیه» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.