ابن تیمیه برای برتری ابوبکر به قسمتی از آیه غار استدلال می‌کند. این شخص معيت خداوند با رسول خدا و ابوبكر را با معيت خداوند با موسى و هارون مقايسه كرده و مى‌نويسد: «فضيلت همراهى ابوبکر با پیامبر اکرم در غار، به صريح قرآن روشن است؛ زيرا خداوند فرموده: «در آن هنگام كه آن دو در غار بودند، و او به همراه خود مى‌گفت: «غم مخور ! خدا با ماست!» رسول خدا خبر داده است كه خدا با او و با همراهش هست؛ چنانچه خداوند به موسى و هارون فرمود: « من با شما هستم (همه چيز را) مى‌شنوم و مى‌بينم!»
«فَالْجَوَابُ: أَنَّ الْفَضِيلَةَ فِي الْغَارِ ظَاهِرَةٌ بِنَصِّ الْقُرْآنِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى: {إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا} [سُورَةُ التَّوْبَةِ: 40] فَأَخْبَرَ الرَّسُولُ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - أَنَّ اللَّهَ مَعَهُ وَمَعَ صَاحِبِهِ كَمَا قَالَ لِمُوسَى وَهَارُونَ: {إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى}»
ابن تيميه الحراني، أحمد عبد الحليم ابوالعباس ( 728 هـ)، منهاج السنة النبوية، ج 8، ص 372، تحقيق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولى، 1406هـ.
مقاله: «جمله "خدا با ماست" فضیلتی را برای ابوبکر ثابت نمی‌کند.»
این عکس برای «فضیلت تراشی ابن تیمیه برای ابوبکر از آیه غار و تشبیه معیت در این آیه را با معیت با موسی و هارون» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.