ورکانی در اظهار نظری می‌گوید: روزی که احمد بن حنبل از دنیا رفت، مسلمانان، یهودیان، نصارا و مجوس مراسم عزاداری به پا کرده و نوحه سرایی کردند.»
اگر افکار و اعمال احمد بن حنبل موافق افکار و عقاید مجوس و یهود و نصارا باشد، این گریه در جهت موافقت و از دست دادن یک یار، توجیه پذیر است. اما اگر احمد بن حنبل عقایدی در جهت خلاف عقاید با ایشان داشته باشد، چنین اقامه عزایی توجیه ناپذیر است. بنابراین گریه غیر مسلمانان یعنی یهود و مجوس و نصارا بر احمد بن حنبل نمی‌تواند دلیلی بر فضیلت احمد بن حنبل باشد.
«یوم مات أحمد بن حنبل وقع المأتم و النوح فی أربعه أصناف من الناس: المسلمین و الیهود و النصاری و المجوس.» خطیب بغدادی، تاریخ دمشق او مدینه السلام، دار الغرب الاسلامی، ج6، ص104.
مقاله: «گریه مجوس بر احمد بن حنبل، مدح یا ذم»
این عکس برای «غلو حنابله و فضیلت درست کردن برای احمد بن حنبل از مواردی که ذم اوست (ولی گمان کرده‌اند که فضیلت اوست)» می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.