شاید بتوان حنابله را بزرگ‌ترین غالیان و غلوکنندگان دانست. ایشان در جهت فضیلت‌بخشی برای احمد بن حنبل، وی را هم‌صحبت با خداوند دانسته، به گونه‌ای که خداوند با وی به صورت مستقیم تکلم داشته و او را نزد خود اسکان داده است. حنابله هم‌چنین دیگر بزرگان خود را نیز صاحب مقاماتی بلند می‌دانند، تا جایی که ادعا می‌کنند احمد بن حنبل او را در مسیر رفتن به عرش ملاقات کرده بود.
احمد بن عبدالله بن حفار، احمد بن حنبل را در خواب می‌بیند و از وضعیت او سؤال می‌کند. احمد بن حنبل در پاسخ می‌گوید: خداوند مرا مورد لطف و محبت قرار داده و هر آن‌چه خواستم به من داد. مرا نزدیک خود فرا خوانده و در نزدیکی خود اسکان داد؛ «احمد بن عبدالله بن حفار وضعیت علی بن موفق را از احمد بن حنبل جویا می‌شود. احمد بن حنبل پاسخ می‌دهد: همین الان از علی بن موفق جدا شدم. او قصد رفتن به عرش را داشت.»[1]
تأکید می‌شود، تمامی این ادعاها در خواب و عالم رؤیا برای فضیلت تراشی کنار هم چیده شده است.

پی‌نوشت:

[1]. «وقال أَحْمَد بْن عَبْدِ اللَّهِ الحفار رأيت أحمد بن حنبل فِي النوم فقلت: يا أبا عبد اللَّه ما صنع اللَّه بك قَالَ: حباني وأعطاني وقربني وأدناني قَالَ: قلت: عَلِيّ بْن الموفق ما صنع اللَّه به قَالَ: الساعة تركته فِي زلال يريد العرش.» محمد بن ابی یعلی، طبقات الحنابله، ج2، ص147. جهت مشاهده تصویر کلیک کنید.