پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به عنوان اشرف مخلوقات، که خداوند در حق ایشان فرمود: «لولاک لما خلقت الافلاک» یعنی اگر به خاطر تو نبود، دنیا را نمی‌آفریدم، خودشان را یک انسان معمولی و از جنس بشر معرفی می‌کنند و تنها تفاوت خود با سایر مردم را دریافت وحی می‌دانند؛ «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا.[کهف/110] بگو: جز این نیست که من هم مانند شما بشرم، (لکن) به من وحی می‌شود که بی‌تردید معبود شما معبودی یگانه است. پس هر که امید دیدار پروردگار خود دارد، باید عملی شایسته انجام دهد و احدی را در پرستش پروردگار خود شریک نسازد.»
اما غالیان و غلو کنندگان در حق احمد بن حنبل، وی را چنان بالا برند که او را از جنس ملائکه و بدون شباهت به انسان‌ها معرفی کردند؛ ذهبی در کتاب خود از قول آنان آورده است: «احمد بن حنبل به انسان‌ها شباهت نداشت و از جنس ملائکه بود.»[1]

پی‌نوشت:

[1]. «وَعَنْ رَجُلٍ، قَالَ: عِنْدنَا بِخُرَاسَانَ يَظُنُّوْنَ أَنَّ أَحْمَدَ لاَ يُشبهُ البَشَرَ، يَظُنُّوْنَ أَنَّهُ مِنَ المَلاَئِكَةِ.» ذهبی، سیر اعلام النبلاء، موسسه الرساله بیروت، ج11، ص211. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.