طحاوی در کتاب شرح مشکل الآثار در مورد حدیث غدیر آورده است: «عن زید بن ارقم قال: لما رجع رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) عن حجه الوداع و نزل بغدیر خم ... ثم قال "ان الله عزوجل مولای و انا ولی کل مومن"،‌ثم اخذ بید علی رضی الله عنه، فقال "من کنت ولیه فهذ ولیه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه" ... قال ابوجعفر: فهذا الحدیث صحیح الاسناد لا طعن لاحد فی احد من رواته.»
زید بن ارقم گفته است: زمانی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از حجه الوداع برمی‌گشت در غدیر خم ساکن شد... سپس فرمود: همانا خداوند مولای من و من سرپرست هر مومنی هستم. سپس دست امام علی (علیه‌السلام) را گرفت و فرمود: "هر که من ولی او بودم، پس ایشان ولی اوست. خداوندا؛ دوست بدار کسی که او را دوست دارد و دشمن بدار کسی که با او دشمنی می‌کند" ابوجعفر طحاوی می‌گوید: «این حدیث صحیح است و در روایت آن اشکالی نیست.»