پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اسناد و شواهد بسیاری بر حمایت امپراطوری روس‌تزار، از جریان انحرافی بابیت در کشور وجود دارد. اما یکی از این شواهد را می‌توان در تأمین تسلیحات و آذوقه‌ی بابیان شورشی در کشور دانست؛ همچنان که منابع بهائی، در خصوص منبع تأمین بابیان شورشی زنجان آورده‌اند: «مطلب دیگری که باعث تعجب بود این بود که از راه غیرمعلومی پیوسته زاد و توشه به اصحاب می‌رسید».[1]
از این‌رو امان‌الله شفا (که خود پیش‌تر از مبلّغین بهائیت به شمار می‌رفت)، کمی بیشتر ابهامات را کنار زده و پرده از این راز بزرگ برداشته است؛ همچنان که آورده است: «شما خود می‌توانید فکر کنید که در این موقع بابیت تقریباً در سایر نقاط به کمال ضعف رسیده بود. در خراسان و مازندران با ختم قضیه‌ی طبرسی دیگر تقریباً کسی باقی نمانده بود و در جنوب با ختم قضیه‌ی نیریز که تقریباً تمام کسانی که حاضر به فداکاری بودند، کشته شده بودند، دیگر افراد مؤثری باقی نمانده بودند. حالا فکر کنید این توپ و تفنگ‌ها و این اسب و شمشیر و زره‌ها از کجا به زنجان می‌رسید... این مطلب نظریه‌ی کسانی که معتقدند روس‌ها بابیان را کمک می‌کردند، تقویت می‌نماید».[2]
اما به راستی چگونه جریان الهی و نجات بخش مهدویت، می‌تواند وابسته‌ی قدرت‌های متجاوز و ضداسلامی، نظیر امپراطوری روس‌تزار باشد؟!

پی‌نوشت:
[1]. عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، هند: مؤسسه‌ی چاپ و انتشارات مرآت، 166 بدیع، ص 474.
[2]. امان الله شفا، نامه‌ای از سن پالو، تهران: دارالکتب الإسلامیه، 1349 ش، ص 243.