متن مقاله
در رابطه با گونه‌شناسی سلفیه در همین سایت چندین مطلب نوشته شده است. در این مقالات به اختلاف سلفیه تکفیری و اعتدالی پرداخته شده است.[1] برخی از جریان‌های سلفی مثل اخوان المسلمین، اکثریت دیوبندیه و برخی از جریان‌های درون وهابی، تکفیری نیستند، اما اکثریت سلفیه تکفیری هستند و مخالفان خود را تکفیر می‌کنند.
سلفیه تکفیری گروهی هستند که بر اساس مبانی فکری‌شان میان ایمان به خدا و عمل، تلازم وجود دارد؛ به این معنی که اگر کسی ایمان به خدا داشته باشد و مرتکب کبائر شود، از دین خارج شده و کافر شمرده می‌شود. در جهان اسلام، تنها گروهی که چنین اعتقادی داشتند، خوارج بودند. خوارج ایمان را بسته به عمل می‌دانستند و فرد مرتکب کبیره را از دین خارج و واجب القتل می‌شمردند. سلفیه تکفیری نیز چنین تفکری دارند و مسلمانان را تکفیر کرده و مهدور الدم می‌دانند.[2]
مهم‌ترین نوع سلفی‌گری تکفیری، شاخه اصلی وهابیت یا همان وهابیت تکفیری است که در طول عمر 250 ساله خود، جنایات زیادی به ارمغان آورده است. آن‌ها بر هر شهری از بلاد مسلمین که وارد می‌شدند، خون مردم را مباح می‌دانستند و اگر می‌توانستند آن را جزو متصرفات و املاک خود قرار می‌دادند و در غیر این‌صورت به غنایمی که به دست می‌آوردند، اکتفا می‌کردند.[3]
وهابیان به جرم این‌که شیعیان معتقد به زیارت هستند، بسیاری از زائران حرم امام حسین (علیه‌السلام) را به شهادت رسانده و سر از تن جدا کردند.[4] آنان نه تنها شیعیان، بلکه همه مسلمانان را که قرائت وهابیت از دین را نمی‌پذیرفتند به خاک وخون کشیدند. جنایات آنان در نجد و حجاز و سوریه مثال زدنی است.
حتی امروز نیز وهابیت به اهل‌سنت و شیعه همان نگاه را دارند و مسلمانان را کافر می‌دانند.

پی‌نوشت:

[1]. تفاوت سلفی‌گری مصری با سلفی‌گری وهابی.
تفاوت سلفیه جهادی و وهابیت.
[2]. علیزاده موسوی، سید مهدی، سلفی گری و وهابیت، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، 1391ش، ج1، ص94.
[3]. حافظ وهبه، جزیره العرب فی قرن العشرین، ص341.
[4]. تخریب حرم امام حسین (ع) توسط وهابیت.