متن مقاله
محمد بن عبدالوهاب در مورد حضرت مهدی در کتابش می‌گوید: «قیل أن سبب جمعهم بین الظهرین و المغربین طول الدهر مع اختیار التأخیر فیهما هو: أنهم ینتظرون القائم المختفی فی السرداب لیقتدوا به فیؤخرون الظهر إلی العصر إلی قریب غروب الشمس فإذا یئسوا من الإمام واصفرت الشمس و صارت بین قرنی الشیطان نقروا عند ذلک کنقر الدیک فصلوا الصلاتین من غیر خشوع و لا طمأنینة فرادی من غیر جماعة ورجعوا خائبین خاسرین نسأل الله العفو و العافیة و قد صاروا بذلک و بوقوفهم بالجبل علی ذلک السرداب و صیاحهم بأن یخرج إلیهم ضحکة لأولی الألباب.[1] برخی گفته‌اند که دلیل جمع خواندن نماز ظهر و عصر شیعیان در طول تاریخ ـ با این‌که می‌توانند جدا جدا بخوانند ـ این است که آن‌ها منتظر قائم مخفی شده و در سرداب هستند تا به او اقتدا کنند؛ پس نماز ظهر خود را تا زمان نماز عصر و نزدیکی‌های غروب به تأخیر می‌اندازند و زمانی که ناامید می‌شوند و خورشید کم کم تاریک می‌شود، صدایی همانند صدای خروس از خود درمی‌آورند و سپس هر دو نماز را با هم، بدون خشوع و آرامش و بدون جماعت، می‌خوانند و سرشکسته و ناامید برمی‌گردند. ...»

در حالی‌‌که نامبرده ادعای عالم بودن دارد و حرف‌های بی‌اساس او نیازی به جواب ندارد، زیرا از جهل مرکب بودن خود بی‌خبر است، در پاسخ می‌گوییم که
اولا: هیچ شیعه‌ای نگفته است که محل ظهور حضرت مهدی (علیه‌السّلام) از سرداب است، بلکه در روایات فراوانی محل ظهور ایشان را بیت‌ الله الحرام معرفی کرده‌اند.[2] از باب نمونه خیر الدین زرکلى می‌گوید: «ابن خلکان گفته است که شیعیان منتظر خروج آن حضرت در آخرالزمان از سردابی در سامرا هستند، در حالی‌که شیعیان منتظر خروج این امام مصلح از سرداب سامرا نیستند؛ بلکه منتظر خروج او از بیت‌ الله الحرام هستند که ما به این اشاره کرده‌ایم و در بسیاری از مباحث این کتاب به آن استدلال کرده‌ایم.»[3]
ثانیا: گرچه شیعیان همگی منتظر ظهور حضرت مهدی (علیه‌السّلام) هستند، ولی فردی در میان شیعه پیدا نمی‌شود که بخواهد نماز خود را به خاطر انتظار ظهور به تأخیر بیندازد و در پایان وقت آن را اقامه کند، بلکه هر شخص متدین‌تر بوده و روحیه انتظار بیشتری داشته باشد، به نماز اول وقت حساسیت زیادتری دارد و سعی می‌کند آن را حتی‌الامکان در ابتدای دعوت الهی برای نماز بخواند.
ثالثا: شیعیان علاوه بر نماز ظهر و عصر، نماز مغرب و عشا را هم جمع می‌خوانند و علت آن، اقتدا بر سیره رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده که طبق روایات اهل‌تسنن، آن حضرت، گاهی بدون هیچ عسر و حرجی و بدون این‌که در جنگ واقع شده باشند، مبادرت به این کار می‌فرمودند.
رابعا: درآوردن صدای خروس توسط شیعیان، جز نسبت ناروایی از وی نیست و هیچ کس چنین چیزی سراغ ندارد.
خامسا: اصل اقامه نماز از نظر شیعه، به صورت جماعت است و جماعت‌های پر شکوه آن‌ها در نماز در معرض دید همگان وجود دارد.

پی‌نوشت:

[1]. رسالة فی الرد علی الرافضة، محمد بن عبدالوهاب، ص 33.
[2]. «قال إبن خلّکان: والشّیعة ینتظرون خروجه فی آخر الزّمان من السّرداب بسّر من رأیو إنّ الشّیعة لا تنتظر خروج... .» الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، خیر الدین الزرکلی، دار العلم للملایین، بیروت، ج 6، ص 80.
[3]. معجم احادیث مهدی، ج 1، ص 364؛ همچنین احمد بن حنبل در مسند، ج 6، ص 316 و ابن داود در سنن خود ج 4، ص 107 وابی شیبه در المصنف ج 15، ص 45 احادیثی آورده‌اند که ظهور و قیام حضرت مهدی (علیه السّلام) در مکه کنار بیت الله الحرام و بین رکن و مقام است.