پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیشوایان فرقه‌ی بهائیت در راستای انکار معاد موعود اسلامی و ملزومات آن، به انکار بهشت و جهنم پرداخته‌اند. در این راستا پیامبرخوانده‌ی بهائیت، مقصود از بهشت مذکور در نصوص اسلامی را، تنها تحصیل رضای پروردگار، معرفی نموده است.[1]
اما در پاسخ به این ادعای پیشوایان بهائی می‌بایست گفت که آیات بسیاری بر وجود خارجی بهشت، در پاسخ به عمل نیکوکاران وجود دارد. همچنان که در بعضی از صفات مذکور این بهشت موعود، آمده است:
در بهشت، باغ‌های وسیعی به وسعت آسمان‌ها و زمین وجود دارد [2]؛ در آن ساختمان‌های باشکوه و نهرهای زلال جاری است [3]؛ بهشتیان از هم‌نشینی همسران زیبا، مهربان و ناآلود بهره می‌برند [4]؛ هرچه مورد میل و رغبت بهشتیان باشد و بلکه ما فوق آن در بهشت موجود است [5]؛ از همه بالاتر، از نعمت رحمت و رضوان الهی برخوردارند [6] و این سعادت و رحمت و قرب الهی، برای همیشه ادامه خواهد یافت و پایانی برای آن نخواهد بود.[7]
اما پیشوایان بهائی در حالی به تأویل و تحریف تصریح نصوص اسلامی، در خصوص بهشت موعود می‌پردازند، که خود صراحتاً هرگونه تأویل نصوص الهی را ممنوع اعلام کرده‌اند؛ همچنان که پیامبرخوانده‌ی بهائیت گفته است: «إنَّ الَّذی یأَوّلُ مَا نُزِّلُ مِن سَماءِ الوَحی و یخرُجُه عَن الظاهِر إنَّهُ مِمَّن حَرَّف کلمةالله و کانَ مِن الأخسَرین فِی کِتابٍ مُبین [8]؛ هرکس که آنچه از آسمان وحی نازل شده را تأویل کند و از معنای ظاهری آن‌ها بیرون برد، کلام خدا را تحریف کرده و در کتاب مبین، از زیانکارترین افراد خواهد بود».

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: اشراق خاوری، قاموس ایقان، تهران: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 127 بدیع، ج 1، ص 507.
[2]. «وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ [آل‌عمران/133]؛ و شتاب کنید برای رسیدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتی که وسعت آن، آسمان‌ها و زمین است؛ و برای پرهیزگاران آماده شده است».
[3]. «لَٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ الْمِيعَادَ [زمر/20]؛ ولی آن‌ها که تقوای الهی پیشه کردند، غرفه‌هایی در بهشت دارند که بر فراز آنها غرفه‌های دیگری بنا شده و از زیر آن‌ها نهرها جاری است این وعده الهی است، و خداوند در وعده خود تخلّف نمی‌کند».
[4]. «قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذَٰلِكُمْ ۚ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ [آل‌عمران/15]؛ بگو: آيا شما را به بهتر از اين‌ها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هايى است كه از زير (درختان‌) آن‌ها نهرها روان است؛ در آن جاودانه بمانند، و همسرانى پاكيزه و (نيز) خشنودى خدا (را دارند)، و خداوند به (امور) بندگان (خود) بيناست».
[5]. «لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ [ق/35]؛ هر چه بخواهند در آن‌جا برای آن‌ها هست، و نزد ما نعمت‌های بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمی‌رسد)».
[6]. «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ [توبه/72]؛ خداوند به مردان و زنان باایمان، باغ‌هایی از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسکن‌های پاکیزه‌ای در بهشت‌های جاودان (نصیب آن‌ها ساخته)؛ و (خشنودی و) رضای خدا، (از همه اینها) برتر است؛ و پیروزی بزرگ، همین است».
[7]. «لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ [یونس/26]؛ کسانی که نیکی کردند، پاداش نیک و افزون بر آن دارند؛ و تاریکی و ذلّت، چهره‌هایشان را نمی‌پوشاند؛ آن‌ها اهل بهشتند، و جاودانه در آن خواهند ماند».
[8]. حسینعلی نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 102.