پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبر اکرم و معصومین (علیهم السلام) بارها بر امتداد دین مبین اسلام تا روز قیامت تأکید کرده و فرموده‌اند: «حَلالُ مُحمَّد حَلالٌ إلی یَومِ القِیامه و حَرامُهُ حَرامٌ إلی یَوم القیامه [1]؛ حلال حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) حلال است تا روز قیامت و حرامش حرام است تا روز قیامت».
از این‌رو پیشوایان دین‌ساز بهائیت، برای توجیه ادعای پیامبری خود، به تأویل و تحریف قیامت موعود و تمامی نشانه‌های آن پرداخته‌اند. اما با توجه به غیرالهی بودن ریشه‌ی بهائیت، این تأویل‌ها از اختلافات و تناقضات فاحشی برخوردار است. در این راستا، شاهد اختلاف سرکردگان بهائیت، در تفسیر "نفخ صور" به عنوان یکی از نشانه‌ها و مقدمات قیامت موعود اسلامی هستیم.
همچنان که پیامبرخوانده‌ی بهائیت، مراد از نفخ صور را ندای حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) دانسته و همراه توهین به مسلمانان گفته است: «ملاحظه فرمایید چقدر بی‌ادراک و تمییزند که نفخه محمّدیه را که به این صریحی می‌فرماید ادراک نمی‌کنند و از افاضه این نقره‌ی الهی خود را محروم می‌نمایند و منتظر صور اسرافیل که یکی از عباد اوست می‌شوند... بلکه مقصود از صور، صور محمّدیه است که بر همه‌ی ممکنات دمیده شده و قیامت، قیام آن حضرت بود بر امر الهی».[2]
اشراق خاوری (از مبلّغان سرشناس بهائیت) نیز نفخ صور را به ظهور باب و بهاء تفسیر کرده و مدعیست که منظور از دو نفخی که در قرآن آمده (نخه‌ی صعق و نفخه‌ی قیام)، ظهور علی‌محمد شیرازی و میرزا حسینعلی نوری است.[3]
این در حالیست که منابع و نصوص اسلامی، تصریحی در خلاف با ادعای پیشوایان بهائیت، در خصوص ماهیت نفخه‌ی صور دارند.[4]

پی‌نوشت:
[1]. کلینی، الکافی، (ترجمه سیدجواد مصطفوی)، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1365 ش، ج 1، ص 58.
[2]. حسینعلی نوری، ایقان، مصر: مطبعه‌ی فرج‌الله زکی الکردی، بی‌تا، ص 88.
[3]. ر.ک: اشراق خاوری، رحیق مختوم، تهران: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 101 بدیع، ج 2، ص 1130.
[4]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: تحریف نفخ صور توسط بهائیت!