پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابوالمجد سنایی غزنوی شاعر و اندیشمند ایرانی قرن پنجم هجری، به روشنی باور داشت آن کسی که در برابر یأجوج و مأجوج سد بنا کرد، اسکندر بود و از همین روی، اعتقاد خود به ذوالقرنین بودن اسکندر را اعلان می‌دارد. می‌گوید: «پیشِ یاجوج هوا سد سکندر وار باش، ور جنان جویی غلو اندر جهانبانی مکن».[1] و نیز می‌گوید: « آنگه بعد ازین سِکندَروار، گرد بر گرد سد محکم کن، همچو یاجوج اهل آتش را، از پر خویش هین رمارم کن».[2] ایضاً در ابیاتی دیگر مکرراً به سد ذوالقرنین (سد اسکندر) اشاره می‌کند: «ای مسلمانان فغان زان دلربای مستحیل، کو جهان بر جان من چون سد اسکندر کند».[3] و متعدد اشعاری از سنایی وجود دارد که به این معنی تصریح دارد.

پی‌نوشت:

[1]. سنایی غزنوی، دیوان اشعار، غزل 332.
[2]. سنایی غزنوی، دیوان اشعار، قصیده 150.
[3]. سنایی غزنوی، دیوان اشعار، غزل 123.