پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «یک مقبره ساده ز سنگ ساخته است... بر گنبد و سیم زر نپرداخته است!» این شعری است که برخی درباره مقبره کورش هخامنشی می‌خوانند! می‌گویند مقبره کورش، ساده است. سیم (نقره) و زر (یعنی طلا) ندارد! و عجیب اینکه این را افتخاری برای کورش می‌پندارند. اما حقیقت این است که اولاً ثابت نیست که این مقبره مشهور, واقعاً مقبره کورش باشد. بلکه نقدهای جدی بر آن وارد است.[1] در ثانی طبق اسناد تاریخی، مقبره کورش یکی از تجملاتی ترین مقبره‌های جهان باستان بوده است. پر از طلا... پر از نقره... پر از جواهرات...!
برای مثال اريستوبولوس (یکی از همراهان اسکندر) و آریانوس، درباره آرامگاه کورش نوشتند که در وسط اتاق مقبره، تابوتی از جنس طلا بوده که پیکر کورش بر آن قرار داشت و یک نیمکت با پایه هایی طلایی نیز در کنار تابوت بود. همچنین مخلفات و تجهیزات متعددی از قبیل قالی‌های ارغوانی، یک قبای آستین دار، لباس های گوناگون پارسی و مادی، جواهرات، دشنه، قمه و شمشیر مزیّن به زیورآلات نیز بر روی این میز قرار داشت.[2] علاوه بر همه این تجهیزات، یک تشت طلای بزرگ هم گزارش شده است که در اتاق مقبره وجود داشت.[3] گذشته از اینکه کورش و جانشینانش زندگی‌های بسیار تجملاتی و اشرافی داشتند و از سیم و زر چیزی کم نداشتند. در حالیکه عامه مردم ایران در فقر و نداری بودند.[4]

پی‌نوشت:

[1]. بنگرید به «چالش‌ها پيرامون مقبره منسوب به کورش»
[2]. آریانوس، کتاب ششم، فصل هشتم، بند چهارم
همچنين: والتر هینتس، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران: نشر ماهی، 1392، ص 118. همچنین بنگرید به: Arrian, 29 : 1-11 ; Strabo 15.3.7
[3]. علی سامی، پاسارگاد قدیمی ترین پایتخت شاهنشاهی ایران، ص 45.
[4]. بنگرید به «نگاهی به وضعیت اقتصادی مردم ایران در دوران هخامنشی»