یکی از شبهات وهابیت در موضوع شهادت امام حسین (علیه السّلام) انکار اتفاقاتی است که پس از شهادت آن حضرت در عالم کون و مکان روی داده است؛ ابن تیمیه حرّانی، سرکرده‌ی وهابیت که چشم دیدن هیچ فضیلتی از اهل بیت (علیهم السّلام) را ندارد، در این‌باره می‌گوید: «به‌خوبی روشن است که بیشتر آن‌چه در این‌باره (دگرگونی و آشفتگی در آفرینش) هم‌چون بارش خون، سرخ‌گون شدن آسمان، جاری شدن خون از زیر سنگ روایت شده، دروغ است و هیچ‌یک از این موارد برای کشته شدن هیچ‌کس پدید نمی‌آید و این‌ها اموری طبیعی است که همواره رخ داده و می‌دهد و این روایات جز مزخرفات چیزی نیست.»[۱]

این در حالی است که از جمله جریانات پس از شهادت امام حسین (علیه السّلام) که در بسیاری از کتب معتبر اهل‌سنت و مورد قبول وهّابیت روایت شده مورد زیر می‌باشد: «عیسی بن حارث کندی گوید: هنگامی که حسین بن علی (علیهما السّلام) را شهید کردند تا هفت روز، هرگاه نماز عصر می‌خواندیم آفتابی را بر دیوار‌های خانه‌ها می‌دیدیم که به قدری سرخ رنگ بود که گویا چادرهای سرخی است که بر بام خانه‌ها کشیده‌اند. همچنین می‌دیدیم که برخی از ستارگان با یکدیگر برخورد می‌کنند.»[2]

همچنین طبری در تاریخ خود آورده است: «راوی گوید: پس از شهادت امام حسین (علیه السّلام) به مدت دو یا سه ماه از زمان طلوع خورشید تا بالا آمدن آفتاب، گویی دیوارها به خون آغشته بودند.»[3]

از طرفی درباره‌ی خون گریستن آسمان در شهادت امام حسین (علیه السّلام) آورده‌اند: نضره ازدیّه گوید: «هنگامی که حسین بن علی (علیهما السّلام) شهید شد، آسمان خون بارید و ما همچنان می‌دیدیم که تمام اشیاء و اسباب ما مملو از خون است.»[4] در همین باره در جای دیگر آورده‌اند: «جعفر بن سلیمان، روایت کرده که خاله‌ام، امّ‌سالم گفت: هنگامی که امام حسین (علیه السّلام) به شهادت رسید، بارانی همانند خون بر دیوارها و خانه‌ها می‌‍بارید و به من خبر دادند که همین باران خون، در خراسان، شام و کوفه نیز باریده است.»[5]

پی‌نوشت:

[۱]. «و بهذا و غیره یتبیّن أنّ کثیرا ممّا روی فی ذلک کذب مثل کون السّماء أمطرت دما فإنّ... .» منهاج السنة النبویة، ابن تیمیه، مؤسسه قرطبه، ج ۴، ص ۵۶۰.
[2]. «... عن عیسی بن الحارث الکندیّ، قال: لمّا قتل الحسین رضی الله عنه مکثنا سبعة أیّام إذا... .» المعجم الکبیر، طبرانی، مکتبة الزهراء، موصل، ج 3، ص 114.
[3]. «قال حصین: فلمّا قتل الحسین لبثوا شهرین أو ثلاثة کانّما تلطخ الحوائط بالدّماء ساعة تطلع الشّمس حتّی ترتفع.» تاریخ طبری، طبری، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 3، ص 300.
[4]. «عن نضرة الأزدیّة قالت: لمّا أن قتل الحسین بن علیّ علیهما السّلام... .» الثقات، أبو حاتم محمد بن حبان بن أحمد التمیمی البستی، دارالفکر، ج 5، ص 487.
[5]. «... جعفر بن سلیمان قال حدّثنی خالتی أمّ سالم قالت قتل الحسین بن علیّ مطرنا مطرا کالدّم  علی البیوت و الجدر... .» تاریخ مدینة دمشق، علی بن الحسن إبن هبة الله بن عبدالله الشافعی، دارالفکر، بیروت، ج 14، ص 229.