دین مبین اسلام پس از رحلت نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به فرق متعددی تقسیم شد که از بزرگترین مذاهب تقسیم یافته در آن می‌توان به دو مذهب شیعه و اهل‌تسنن اشاره کرد. گرچه از ابتدا نمی‌بایست مسلمانان به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شدند ولی لاجرم به واسطه برخی عوامل که در صدر اسلام به وقوع پیوست باعث این تفاوت‌ها و اختلافات گردید. اما به هر حال همه فرق و مذاهب اسلامی اگر انصاف را رعایت کنند در می‌یابند که همه ایشان در بسیاری از اصول و فروع اسلام با بک‌دیگر اتفاق نظر داشته و آیین‌های آن را به صورت مشترک انجام می‌دهند.

اما برخی علمای موجود در کشور عربستان که عقاید وهابیت را در خود رسوخ داده‌اند و متاسفانه در مسند امام جماعت مسجد الحرام نیز برای مردم نماز می‌خوانند در یکی از شبکه‌های خارجی و در مقابل چشم هزاران بیننده نسبت به علمای شیعه چنین می‌گوید: «... و اگر ما نسبت به کافر شماردن مردم عادی و عوام شیعه مردد باشیم، اما در کافر دانستن همه علما و مراجع شیعه هیچ تردیدی نداریم» [1]
وجود این سخنان نسنجیده جز آنکه خوشحالی مخالفین و معاندین و دشمنان قسم خوده اسلام می‌انجامد، حاصل دیگری در پی نخواهد داشت.

پی‌نوشت:
[1]. عصیری، سید مجتبی، شاخ شیطان، رشید، قم، اول، 1389ه.ش، ص66