پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در عصر حاکمیت داریوش هخامنشی، در مدت حدود یک سال، بیش از 19 تظاهراتِ منجر به اغتشاش در قلمرو ایران به وجود آمد که تمام این موارد، به دست داریوش سرکوب و بسیاری از عوامل، اعدام شدند. (بنگرید) اما نکته آنجاست که داریوش، پس از سرکوب‌ها، کسانی که زنده می‌ماندند را «بنده»‌ی خود می‌نامید! به عبارتی روشن‌، واژه هخامنشی «badakâ» به معنی «بنده» است. به زبانی گویاتر، عبارت «... manâ badakâ âhatâ» یعنی آنان (مردم آن سرزمین‌ها) بنده من هستند. (بنگرید) جالب‌تر اینکه عامه مردم ایران در آن دوران، کشاورز و دامدار و کارگرانی ساده بودند که در فقر زندگی می‌کردند. (بنگرید) با این حساب، سزاور است که بگوییم: «ملت گدایی می‌کرد و داریوش خدایی!»