پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در نگاه مردم، کسانی که اعمال خارق العاده انجام می‌دهند انسان‌های شریف و بزرگی هستند که به خداوند متعال تقرب دارند، در حالی که نباید فریب این افراد را خورد.  بعضی افراد به عنایت خداوند متعال، این اعمال فوق طبیعی را انجام می‌دهند که از اولیای الهی هستند و عده‌ای دیگر از راه نادرست و غیرشرعی دست به این اعمال می‌زنند و اصلا پایبند به انجام دستورات الهی نیستند. صوفیان نشانه‎ی قرب انسان به خداوند را داشتن کرامت و انجام اعمال خارق‌العاده دانسته‌اند، در حالی که این عمل توسط خیلی ازمرتاضان بی‌دین نیز انجام می‌شود. به عقیده صوفیه «اوليا كسانی هستند كه مقام قدسی دارند و به خدا نزدیكترند و نشانه نزدیکی آنها  این است که قادر به اعمال فوق الطبیعه هستند یعنی کرامات و خوارق عادت دارند.»[غني، ج2، ص241]
یکی از عوامل تقرب حقیقی به خداوند، انجام دستورات الهی و دوری از نواهی است، که در مسیر رشد و هدایت انسان‌ها، بسیار کارگشا و مفید بوده و سبب نزدیکی و قرب به پروردگار خواهد شد. خداوند متعال می‌فرماید: «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفیقاً [نساء/ 69] و کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز) همنشین کسانى خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده از قبیل پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان و آنها رفیق‌هاى خوبى هستند.» در این آیه آمده که اطاعت از خدا و رسول خدا(صلی الله علیه و آله) سبب تقرب به خداوند متعال و همنشینی با اولیای خدا خواهد بود.

پی‌نوشت:
غنی، قاسم، تاریخ تصوف در اسلام، تهران، زوار، چاپ  پنجم، 1369، ج2، ص241.