پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گروه‌های تکفیری که امروزه جهان اسلام را به آشوب کشیده‌اند برای جنایات خود به آیات و روایات استدلال می‌کنند. آنان چون فهم دقیق و درستی از دین ندارند، با تمسک به یک آیه یا روایت حکم قتل مسلمانان را صادر می‌کنند در حالی که اگر همه آیات و روایات با هم دیده شود، چنین برداشتی از دین به دست نمی ‌آید. دین اسلام دین رحمت و مهربانی است تا جایی که حتی اذیت و آزار حیوانات را نیز جایز نمی داند چه رسد به انسان ها.
روایتی است در منابع اهل سنت که بنیان اعتقاد جریان‌های تکفیری را درهم می‌شکند. روایت اسامه از پیامبر است.
«سَمِعْتُ أُسَامَةَ بْنَ زَيْدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، يَقُولُ: بَعَثَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَى الحُرَقَةِ، فَصَبَّحْنَا القَوْمَ فَهَزَمْنَاهُمْ، وَلَحِقْتُ أَنَا وَرَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ رَجُلًا مِنْهُمْ، فَلَمَّا غَشِينَاهُ، قَالَ: لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَكَفَّ الأَنْصَارِيُّ فَطَعَنْتُهُ بِرُمْحِي حَتَّى قَتَلْتُهُ، فَلَمَّا قَدِمْنَا بَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: «يَا أُسَامَةُ، أَقَتَلْتَهُ بَعْدَ مَا قَالَ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» قُلْتُ: كَانَ مُتَعَوِّذًا، فَمَا زَالَ يُكَرِّرُهَا، حَتَّى تَمَنَّيْتُ أَنِّي لَمْ أَكُنْ أَسْلَمْتُ قَبْلَ ذَلِكَ اليَوْم» [1]
اسامه بن زید می گوید روزی پیامبر گرامی اسلام ما را به منطقه حرقه فرستاد و ما بر همه اهل حرقه پیروز شدیم و همه را درهم شکستیم. مردی از بین آنها فرار کرد و من و مردی از انصار به دنبال او رفتیم تا این که به او دست پیدا کردیم. همین که خواستیم او را بکشیم گفت: لا اله الا الله. مرد انصاری از کشتن او خودداری کرد اما من او را کشتم. پس چون به خدمت پیامبر اکرم رسیدیم. رسول الله فرمود: ای اسامه، آیا کسی را کشتی که کلمه لا اله الا الله را بر زبان جاری کرد! گفتم: یا رسول الله او با این کار می خواست جانش را نجات دهد. سپس با خود گفتم ای کاش تا قبل از امروز اسلام نداشتم که مرتکب چنین کاری شدم.
این روایت به صراحت اعلام می کند که اگر کسی حتی از روی ناچاری و اضطرار کلمه لااله الا الله را بر زبان جاری کند، مسلمان است و جان، مال و ناموسش در امان است و نمی توان او را به بهانه‌های واهی کشت. اما امروزه جریان‌های تکفیری به هر بهانه‌ای انسان‌های بی گناه را می‌کشند.
این اشخاص تکفیری در پاسخ از این روایت چه دارند که بگویند. آن هم روایتی که در صحیح بخاری نقل شده است و به اذعان آنان صحیح است!

پی‌نوشت:

[1] . بخارى، محمّد، صحيح البخاري، تحقيق: محمد زهير بن ناصر، دار طوق النجاة، چاپ اوّل، 1422ق، ج5، ص144