وهابیان بر خلاف دیگر مسلمانان، بسیاری از اعمال مسلمین را شرک می‌دانند. آنان تا جایی پیش می‌روند که حتی ذبیحه مسلمین را نخورده و آن را حرام می‌دانند. آنان دعا و درخواست حاجت از پیامبر و اولیاء را شرک می‌دانند. شیخ بن باز، مفتی وهابیان در فتوای خود می‌نویسد: دعا از مصادیق عبادت است و چون عبادت منحصر در خداوند است، پس هر کس غیر خدا را بخواند، غیر خدا را عبادت کرده است. بنابراین هر کس بگوید: یا رسول الله، یا نبی الله، یا محمد به فریادم برس. مرا دریاب، مرا یاری کن، من را شفا بده، امتت را یاری کن، بیماران را شفا بده، گمراهان را هدایت فرما و... مشرک است؛ زیرا با گفتن این جملات، برای خداوند در عبادت شریک قائل شده است و در حقیقت به جای پرستش خداوند، پیامبر را عبادت کرده است.(بن باز، مجموع فتاوی، ج2، ص549)
بن باز در علت اظهار چنین فتوایی می‌گوید: «زیرا کسانی که به اولیای الهی و پیامبر متوسل می‌شوند، معتقدند که پیامبر دعای آنان را می‌شنود و قادر است که حاجاتشان را برآورده کند، در حالی که چنین اعتقادی شرک اکبر است. زیرا کسی که از دنیا می‌رود، نمی‌تواند در در دنیا تصرف کند. (بن باز، مجموع فتاوی، ج2، ص552).
این سخنان در حالی است که قرآن صراحتا به مسلمین دستور داده است که هر گاه از خداوند درخواستی دارید ازوسیله کمک بگیرید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ (المائدة / 35) ای کسانی كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و براي تقرب به او وسيله‌ای بجوييد». و بهترین وسیله برای تقرب به خداوند پیامبر و اهل بیت هستند.