پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ کورش کبیر 2500 سال پیش به سوریه لشکر کشید و آنجا را تسخیر کرد.[1] شاید اقدام کورش کبیر، نوعی دور اندیشی و اقدامی مثبت بود. اما چگونه است که باستانگرایان، اقدام کورش هخامنشی را (که یا برای کشورگشایی، یا برای دفاع از خود بود) تقدیس می‌کنند، لیکن امروزه، مدافعان حرم (که حقیقتا از ایران و اسلام دفاع می‌کنند) را تقبیح می‌کنند؟! به راستی پشت پرده چه خبر است؟ چرا این جماعت، حقیقت را فدای سیاست‌بازی‌ها و لجبازی‌های خود می‌کنند؟ چطور اقدام کورش کبیر را کرداری نیک می‌دانند، اما دفاع رزمندگان مدافع حرم از «اسلام» و «ایران» و «انسانیت» را برنمی‌تابند؟!
برای مشاهده سند، کلیک کنید:
      

پی‌نوشت:
[1]. گزنفون، کورش‌نامه، ترجمه رضا مشایخی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1386، ص 4 (کتاب 1، بخش 1، بند 4).
Xenophon, Cyropaedia (Ancient Greek text), Editor: Miller, Walter, Publisher: W. Heinemann: 1914, Book 1, Chapter 1, Section 4,