فتنه‌گری، خشونت، کتک‌زدن، شهادت دروغ، آتش زدن مساجد و خانه‌ها، غارت اموال مسلمین، قتل و ترور با بدترین شیوه‌های ممکن نسبت به مسلمانان و سایر مذاهب اهل‌سنت اساسی‌ترین و زشت‌ترین خصوصیت رفتاری وهابیت است. وهابیان با صراحت و گستاخی تمام، مسلمانانی را که از آنان پیروی نکنند به بهانه‌های مختلف تکفیر نموده، خون و اموالشان را مباح دانسته و به قتل عام مسلمانان می‌پردازند.
گروهی از وهابی‌ها در سال 1343 هجری قمری به اعراب منطقه شرق اردن حمله کردند و در «ام‌العمد» و نواحی آن بسیاری از مردم مسلمان و بی‌گناه منطقه را به قتل رساندند و اموالشان را تاراج کردند. اهالی منطقه به دفاع از خود پرداخته و با کشتن سیصد نفر از وهابیان و وارد کردن تلفات سنگین، وهابی‌ها را وادار به عقب‌نشینی و فرار کردند. انگلیسی‌ها با در اختیار قرار دادن تجهیزات نظامی و نفرات پیاده نظام خود، وهابی‌ها را یاری کردند و آنان نیز مجدداً به منطقه یورش برده و به کشتار مردم پرداختند. در سال 1346 هجری قمری وهابیان دوباره با سپاهی متشکل از سی هزارنفر به اردن حمله کرده و قتل و غارت و خونریزی شدیدی به راه انداختند.[کشف الارتیاب فی أتباع محمد بن عبدالوهاب، ص 53 ـ 54]

پی‌نوشت:

کشف الارتیاب فی أتباع محمد بن عبدالوهاب، سید محسن امین حسینی عاملی، المجمع العالمی لأهل‌البیت، قم، ص 53 ـ 54.