فتنه‌گری، خشونت، کتک‌زدن، شهادت دروغ، آتش زدن مساجد و خانه‌ها، غارت اموال مسلمین، قتل و ترور با بدترین شیوه‌های ممکن نسبت به مسلمانان و سایر مذاهب اهل‌سنت اساسی‌ترین و زشت‌ترین خصوصیت رفتاری وهابیت است. وهابیان با صراحت و گستاخی تمام، مسلمانانی را که از آنان پیروی نکنند به بهانه‌های مختلف تکفیر نموده، خون و اموالشان را مباح دانسته و به قتل عام مسلمانان می‌پردازند.
عمال وهابی رژیم آل‌سعود در چهارم ذیحجه 1407 هجری قمری مصادف با نهم مرداد 1366 هجری شمسی هزاران نفر از حجاج بیت‌الله الحرام را به جرم سر دادن فریاد برائت از مشرکین در مکه مکرمه به خاک و خون کشیده و با شعار «اُقتلوا المجوس، اُقتلوا المشرکین» دیگران را نیز به کشتن زائرین ایرانی تشویق و ترغیب می‌کردند.
یکی از شاهدان عینی، این واقعه را این چنین نقل می‌کند: با چشم خود دیدم که سعودی‌های کثیف بی‌شرمانه و بی‌رحمانه با عصای معلولین با دو دست محکم به‌صورت زن‌ها می‌کوبیدند و نقش بر زمین می‌کردند. ای کاش به زدن تنها قانع بودند! وقتی خانمی بر روی زمین می‌غلطید نفر بعدی با هر وسیله که در دست داشت به مغز نیمه‌جان او می‌کوبید تا از دنیا برود.[وهابیت از منظر عقل و شرع، ص 111]

پی‌نوشت:

وهابیت از منظر عقل و شرع، حسینی قزوینی، مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر، قم، ص 111.