پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبرخوانده‌ی بهائیان، در یکی از اظهاراتش که در کانال‌های بهائی نیز به انتشار درآمد، مدعی شد کسانی که در مصیبت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) عزاداری می‌کنند (علمای شیعه)، از قاتلین امام حسین (علیه السلام)، ظالم‌ترند.[ر.ک: آیات الهی (شیطانی)، ج 1، ص 164]
اما به راستی چه عاملی موجب شده تا سرکرده‌ی فرقه‌ی بهائیت، علمای پارسای شیعه را این‌گونه ظالم و تبهکار معرفی کند؟!
سرکردگان بهائی، در راه اجرای مأموریتشان که همان مبارزه با اسلام حقیقی است، با سدّی محکم به نام علمای شیعه (این پاسداران حقیقی حفظ ارزش‌های اسلامی) مواجه شدند. برخی از این علماء که به صورت مستقیم از نفوذ جریان انحرافی بابیت و بهائیت جلوگیری به عمل آوردند، توسط پیشوایان بهائی به بدترین شکل ممکن خطاب شدند.[ر.ک: شوقی افندی، توقیعات مبارکه، صص 182-47]
برخی دیگر نیز که با پرورش روحیه‌ی استکبارستیزی میان مسلمانان، سعی در سوق دادن جامعه‌ی اسلامی به سوی آزادگی و ظلم‌ستیزی داشتند؛ با دشمنی جیره‌خواران استعمار و استکبار، چون بهائیت، مواجه شدند.[اسرارالآثار، ج 3، ص 39]
آری؛ گویا مَنش ظلم‌ستیزی علمای شیعه در منطق بهائیان، از صفات یزیدیان به شمار می‌آید!

پی‌نوشت:
گلچینی از آثار: حسینعلی نوری، آیات الهی (شیطانی)، لانگنهاین آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری بلسان فارسی و عربی، 148 بدیع، ج 1، ص 164.
ر.ک: شوقی افندی، توقیعات مبارکه، لوح احباء شرق (نوروز 101 بدیع)، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 123 بدیع، صص 182-47.
همچنان که عباس افندی، سیدجمال الدین اسدآبادی (این عامل وحدت جهان اسلام) را با عنوان: «أعظم مفسدین عالم و مضرّین بر جمال قِدَم»، مورد هتک قرار داده است: اسدالله مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 128 بدیع، ج 3، ص 39 به بعد.