پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ برای برخی سوال است که چرا صوفیه با اینکه بر حق نیستند، چرا دارای برخی قدرت‌های روحی و جسمی هستند و برخی از آنان از قدرت کشف و شهود برخوردارند؟ در پاسخ به سوال این دسته از دوستان باید بگوییم کشف و کرامات و قدرت‌های صوفیه از راه ریاضت بدست می‌آید و همانطور که می‌دانیم برخی از ریاضات شرعی و بر محور قوانین شرع و برخی دیگر غیر شرعی و بی توجهی به قوانین شرع هستند و خداوند بلند مرتبه به مقتضای حکمتش، هیچ ریاضت و سعی و کوششی را از هر کس که باشد، در راه حق یا باطل و به هر منظور و هدف دنیوی یا اخروی که باشد، به کلی بی‌نتیجه و ثمره نخواهد گذاشت. [عارف و صوفی چه می‌گویند؟، ص 126]
شاهد ما بر مدعای مطرح شده که تلاش برای دست‌یابی به ریاضت از سوی خداوند اجابت می‌شود، آیات مختلف قرآن است که به یکی از آنها اشاره می‌کنیم. «مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ [شوری/20] کسی که زراعت (بهره) آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش می‌دهیم و بر محصولش می‌افزاییم؛ و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او می‌دهیم امّا در آخرت هیچ بهره‌ای ندارد!» بنابراین هر کس در دنیا با هر نیتی که کار کند، نتیجه‌اش را می‌بیند و این امر دلیل بر حقانیت چنین شخصی نیست.

پی‌نوشت:
میرزا جواد آقا تهرانی، عارف و صوفی چه می‌گویند؟، آفاق، چاپ دوم، 1395، ص 126