پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله وقایعی که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به دست ایشان رقم می‌خورد، حاکمیت و جهانی نمودن دین اسلام است. در حقیقت می‌توان گفت امام زمان (علیه السلام) برای زنده کردن دین جدّشان قیام می‌کنند تا اسلام، تنها دین بشریت گردد. امام صادق (علیه السلام) در این خصوص می‌فرمایند: «... (مهدی موعود) از میان ملّت‌ها و آیین‌ها اختلاف برمی‌دارد و دین اسلام بر همه حاکم می‌گردد».[بحارالأنوار، ج 53، ص 4]
این در حالیست که جناب علی‌محمد شیرازی (مدعی دروغین مهدویت بهائیان)، نه تنها تلاشی در جهت احیاء و جهانی نمودن دین اسلام از خود بروز نداد، بلکه در مدت کمتر از شش سال، ادعای نسخ اسلام را نیز مطرح کرد! همچنان که در منابع بهائی می‌خوانیم: «حضرت باب به اظهار مهدویت هم اکتفا نفرمودند و لقب مقدس "نقطه اولی" را برای خود اختیار نمودند و این لقبی بود که مسلمین به حضرت رسول اطلاق می‌کردند... حضرت باب با اختیار این لقب، خود را مانند حضرت محمد در عِداد (شمار) انبیای مؤسس شریعت قرار دادند».[بهاءالله و عصر جدید، صص 25-24]
بنابراین، با چه توجیهی وجود علی‌محمد شیرازی را به عنوان مهدی موعود و محیی اسلام می‌توان پذیرفت؟!

پی‌نوشت:
محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، بیروت: مؤسسه‌ی الوفا، چاپ دوم، 1404 ق، ج 53، ص 4.
جی ای اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ترجمه‌ی: ع بشراللهی، هـ رحیمی و ف سلیمانی، برزیل: منشورات دارالنشر البهائیه فی البرازیل، 1988 م، صص 25-24.