شهدا را مُرده نپنداریم. چه اینکه آنان زنده و نزد خدای خود روزی دارند (سوره آل عمران، آیه 169). نامش ژوان بود. ژوان کورسل... اهل فرانسه... نام خمینی و ندای انقلاب اسلامی مردم ایران را که شنید همه وجودش منقلب شد. به ایران آمد. اسلام شیعی را به عنوان دین و مذهب خود برگزید و کمال کورسل نامیده شد. وقتی از او پرسیدند چه کسی تو را مسلمان کرد؟ پاسخ داد آن دعایی که علی (علیه السلام) به کمیل آموخت مرا مسلمان کرد. در سال 1362 وارد حوزه علمیه قم شد. دفاع از ایران و آرمان‌های والای خمینی کبیر، او را به سوی جبهه کشاند. عاقبت در سال 1367 به کاروان شهدای کربلا پیوست. مزار او هم اکنون در گلزار شهدای علی بن جعفر در شهر قم قرار دارد.
زمانی که ارتش بعث عراق با حمایت امریکا و سران کشورهای عربی به این سرزمین حمله کرد، چه بسیار مدعیانی وطن‌پرستی و سینه‌چاکان کورشِ هخامنشی که فرار را بر قرار ترجیح دادند. به امریکا و اروپا و ... گریختند و نشان دادند که ادعای وطن‌پرستی و میهن‌دوستی‌شان دروغ بود. هنگامی که باستان‌گرایان از ایران به اروپا می‌رفتند، ژوان از اروپا به ایران آمد، سینه خود را سپر گلوله‌ها کرد. شهید کمال کورسل، یک سند حیّ و حاضر است... که نشان می‌دهد هیچ چیز به اندازه ایمان و اعتقاد اسلامی نمی‌تواند حافظ منافع ایران باشد.
تصاویری از پدر و مادر شهید کمال کورسل بر سر مزار فرزندشان، پس از 30 سال دوری و جدایی: