پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از اعتقادات مهمی که در بین صوفیه رایج بوده و امروزه هم در بین آنان از اهمیت خاصی برخوردار است، مسئله ولایت در قطب می‌باشد که با بزرگ جلوه دادن قطب و او را تا حد امام معصوم بالابردن، در صدد کمرنگ کردن منزلت و جایگاه عظیم امام معصوم هستند. به‌گونه‌ای که حتی برخی از صوفیه، وجود امام زمان(علیه‌السلام) در این عصر را انکار کرده و گفته‌اند اصلا امام زمان(علیه‌السلام) وجود خارجی ندارد. چنان‌چه علاءالدوله سمنانی در کتاب چهل مجلس درباره حضرت ولی عصر(علیه‌السلام) گفته: «خدا می‌داند آنگاه که او (حضرت مهدی عج) غایب شده بود، در طبقه ابدال درآمده و همچنان عمر یافت تا قطب ابدال شد و نوزده سال قطب بود و خدا می‌داند که او مرده است و او را در مدینه الرسول (علیه‌السلام) دفن کردند و شبهه‌ای در این نیست.»[چهل مجلس، ص 176] ببینید چگونه این صوفیان وجود امام زمان (علیه‌السلام) را که تمام مردم به برکت وجود وی زنده‌اند را انکار کرده تا خودشان را ولی و صاحب الامر معرفی کنند.

پی‌نوشت:
علاء الدوله سمنانی، چهل مجلس، تهران، اساطیر، 1379، چاپ اول، ص 176